Przybijali polskie dzieci do drzew i palili domy; rocznica rzezi
67 lat temu miała miejsce krwawa niedziela - apogeum rzezi na Wołyniu, czystek etnicznych dokonanych na Polakach, przez nacjonalistów ukraińskich spod znaku UPA i OUN. "Nie o zemstę, lecz o pamięć wołają ofiary" - brzmi hasło tegorocznej akcji. W oficjalnych obchodach w całym kraju biorą udział przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, kombatanci, żołnierze, harcerze i członkowie rodzin pomordowanych.
Oprócz obchodów pod pomnikami i tablicami upamiętniającymi miejsca mordu, współorganizator akcji - ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski apeluje o zapalenie o godz. 21.00 zniczy w oknach domów.
Na swojej stronie internetowej Isakowicz-Zaleski przedrukowuje list do Bronisława Komorowskiego, w którym autorzy domagają się "uznania zbrodni wołyńskiej za ludobójstwo".
Od początku 1943 r. nabierały na sile ataki na Polaków zamieszkujących Wołyń, by w lecie osiągnąć zatrważające rozmiary. Dzień 11 lipca 1943 r. na zawsze zapisał się w krwawej historii kresów wschodnich. Około 100 miejscowości zostało zaatakowanych przez siepaczy UPA. Oddziały, które słynęły z bezwzględności i okrucieństwa wobec Polaków, miały ruszać do boju z okrzykiem "Śmierć Lachom" na ustach.
Ukraińscy nacjonaliści lubowali się (i byli za to nagradzani) w wymyślaniu i stosowaniu przeróżnych tortur na ludności polskiej. Zdarzało się im przybijać polskie dzieci do drzew czy podpalanie żywcem. Nie mieli litości dla kobiet i dzieci.
W krwawą niedzielę zastosowali sprawdzoną taktykę wielokrotnie przeprowadzając m.in. ataki na kościoły i zgromadzona tam ludność. Do dzisiaj nie znana jest dokładna liczba ofiar tego tragicznego dnia. Ocenia się, iż podczas całej rzezi życie mogło stracić nawet 60 tys. Polaków.
Modlitwa, wieńce i salwa honorowa
Wspólną modlitwą, apelem pamięci, salwą honorową oraz złożeniem wieńców przy pomniku na Skwerze Wołyńskim w Warszawie uczczono w niedzielę pamięć zamordowanej w 1943 r. na Wołyniu ludności polskiej i ukraińskiej. Tego dnia przypada 67. rocznica Krwawej Niedzieli.
W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, organizacji kombatanckich, żołnierze, harcerze, członkowie rodzin pomordowanych, uczestnicy konferencji naukowej zorganizowanej przez Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej pt. "Polska i Ukraina w XX wieku" oraz licznie zgromadzeni warszawiacy. Hołd pomordowanym złożył też poseł Partii Regionów z Ukrainy Wadim Kolednicyenko.
- Dziś mija 67 lat od ataku zorganizowanego przez OUN i UPA, czyli Organizację Ukraińskich Nacjonalistów oraz Ukraińską Powstańczą Armię na północno-zachodnie powiaty Wołynia: Worochów, Włodzimierz Wołyński i Kowel. 11 lipca 1943 r. dowódcy ukraińskich batalionów Powstańczej Armii zmobilizowali ludność ukraińską jadącą za wojakami na konnych wozach. Tak zorganizowana machina poruszała się od południa na północ, paląc i niszcząc po drodze napotkane wsie, kościoły i wszystko, co było do zniszczenia, uprzednio rabując wszystko, co zastano w domach, ogrodach i stajniach. Mieszkająca tam ludność polska była bezwzględnie mordowana. Mordowano też małżeństwa ukraińsko-polskie - mówił podczas uroczystości były prezes Okręgu Wołyńskiego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej prof. Edmund Bakuniak.
Przed pomnikiem 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, upamiętniającym żołnierzy walczących w ramach akcji "Burza" na Wołyniu i Podlasiu, wystawiono wartę honorową, odśpiewano hymn państwowy i zapalono znicze.
Wieńce złożyli przedstawiciele m.in. kancelarii premiera, Ministerstwa Obrony Narodowej, Biura Bezpieczeństwa Narodowego, Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, stowarzyszeń Kresowian oraz władz Warszawy.
Podobne uroczystości w niedzielne południe odbyły się także w innych miastach w Polsce. Przed pomnikami i tablicami upamiętniającymi ofiary UPA z 1943 r. zapłonęły znicze.