Poznano sekwencję genomu szympansa
Niemal całą sekwencję genomu szympansa, najbliższego żyjącego krewnego człowieka, udało się poznać międzynarodowemu zespołowi naukowców, pracujących pod nazwą Konsorcjum ds. Sekwencjonowania i Analizy Genomu Szympansa. Wyniki tej pracy prezentowane są na łamach najnowszego wydania tygodnika "Nature".
31.08.2005 | aktual.: 31.08.2005 20:30
Badacze są zgodni, że sekwencja szympansiego genomu jest skarbnicą informacji, które pomogą zrozumieć biologię i ewolucję człowieka. Dzięki niej można będzie zidentyfikować te własności DNA, które pozwoliły na rozwój typowo ludzkich cech - zdolności mowy i poznawczych, chodzenia w pozycji wyprostowanej. Porównanie obydwu genomów pomoże też zrozumieć, dlaczego cierpimy na niektóre schorzenia, które u szympansów nie występują lub są bardzo rzadkie.
Genom szympansa jest pierwszym zsekwencjonowanym genomem małpy i czwartym zsekwencjonowanym genomem ssaka - po człowieku, myszy i szczurze.
Okazuje się, że genomy człowieka i szympansa różnią się 10 razy bardziej niż genomy dwóch ludzi, ale również 10 razy mniej niż genomy myszy i szczura. Porównanie obecnie dostępnych sekwencji obydwu genomów wskazuje, że są one identyczne w niemal 99 proc. - różni je bowiem 1,2 proc. nukleotydów, czyli cegiełek budujących DNA. Jest to jednak ciągle bardzo dużo - około 35 mln pojedynczych różnic, gdyż obydwa genomy są zbudowane z ok. 3 mld par zasad.
Genomy obydwu gatunków są tak do siebie podobne, że poszukując genetycznego podłoża różnic między nimi, nie można polegać wyłącznie na tym, co odmienne i unikalne dla DNA ludzkiego.
Naukowcy podejrzewają, że główną przyczyną różnic między człowiekiem i jego najbliższym krewnym jest inny sposób wykorzystania tych samych genów. Wstępne wyniki porównania wskazują na przykład, że złożoność budowy i większe rozmiary mózgu ludzkiego są w mniejszym stopniu efektem powstania nowych genów kodujących nowe białka, a w większym wynikiem różnic w sposobie wykorzystania genów już istniejących.
Zdaniem naukowców, obecne wyniki to tylko wierzchołek góry lodowej. Lepsze zrozumienie, które sekwencje DNA odpowiadają za typowo ludzkie cechy, a które są pod tym względem mniej ważne, powinno być łatwiejsze, gdy poznamy genomy kolejnych ssaków, w tym ssaków naczelnych.
