Pożegnano Stanisława Stommę
W podwarszawskich Laskach odbył się pogrzeb wybitnego publicysty, polityka, prawnika i działacza katolickiego Stanisława Stommy. Stomma zmarł 21 lipca w Warszawie. Miał 97 lat.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się mszą żałobną w intencji zmarłego odprawioną w warszawskiej archikatedrze. Mszy przewodniczył biskup Marian Duś, a homilię wygłosił biskup łowicki Andrzej Dziuba.
Na cmentarzu w Laskach zmarłego pożegnali najbliżsi, przedstawiciele hierarchii kościelnej, działacze społeczni i polityczni m.in. ks. Adam Boniecki i Tadeusz Mazowiecki.
Stanisław Stomma - polityk, publicysta, prawnik, urodził się 18 stycznia 1908 r. w Szacunach koło Kiejdan na Wileńszczyźnie. Studiował prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie (1928- 32) oraz we Francji (1938-39). W 1937 r. uzyskał tytuł doktora.
Przed wojną pracował w "Głosie Narodu" - piśmie wydawanym przez arcybiskupstwo krakowskie. Po wojnie był pracownikiem Katedry Prawa Karnego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1950 r. z powodów politycznych został usunięty z uczelni.
Był współzałożycielem i redaktorem naczelnym miesięcznika "Znak" (1946-1953). W 1946 r. rozpoczął pracę w redakcji "Tygodnika Powszechnego". Dziesięć lat później wrócił na UJ, a w 1957 r. został posłem na Sejm.
W 1968 r. wraz z czterema innymi członkami Koła Poselskiego Znak złożył do prezydium Sejmu interpelację do premiera Józefa Cyrankiewicza w obronie represjonowanych studentów Uniwersytetu Warszawskiego. Był także jednym z inicjatorów polsko-niemieckiego pojednania; w 1969 roku jako pierwszy Polak został oficjalnie przyjęty przez prezydenta RFN.
W 1976 r. Stomma jako jedyny z posłów nie poparł zmian w Konstytucji wprowadzających zapis o PZPR jako przewodniej sile narodu (w art. 1 pojawił się zapis "PRL jest państwem socjalistycznym", a art. 2 określał PZPR jako "przewodnią siłę polityczną społeczeństwa"). Po tym wydarzeniu nie przerwał jednak działalności polityczno-społecznej - przewodniczył Prymasowskiej Radzie Społecznej, był współzałożycielem i przewodniczącym Klubu Myśli Politycznej "Dziekania", uczestniczył w obradach "Okrągłego Stołu".
W 1989 r. jako Marszałek Senior przewodniczył inauguracyjnemu posiedzeniu Senatu. W latach 1989-91 był członkiem Unii Wolności. Stomma był autorem wielu publikacji prasowych i książek, m.in. rozprawy na temat stosunków polsko-niemieckich w latach 1871-1933, tj. do momentu objęcia władzy przez Hitlera pt. "Czy fatalizm wrogości?" oraz autobiograficznej publikacji "Trudne lekcje historii".
Stomma został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi RFN i Orderem Orła Białego.