Pomysły ministra za miliony

— Łatwiej mi będzie zamknąć przychodnię i wybudować nową — informuje DZ Róża Cichy-Jania, właścicielka NZOZ Eskulap, największej przychodni w mieście. — Kiedy w 1997 roku przejmowaliśmy budynek od spółdzielni mieszkaniowej, były w nim gołe mury. Niezbędne remonty pochłonęły 170 tys. zł. Teraz trzeba by wpakować drugie tyle. Nie widzę sensu — dodaje.

Do końca października wszystkie przychodnie i szpitale powinny złożyć do sanepidu wnioski o zaopiniowanie programów dostosowawczych do „Rozporządzenia ministra zdrowia z 22 czerwca 2005 roku w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej”. Bez pozytywnej opinii sanepidu nie zostaną zarejestrowane w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim, a w konsekwencji zostaną w przyszłym roku wykreślone z rejestru wojewody. To oznacza koniec ich działalności.

Do Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Katowicach, która opiniuje wnioski szpitali (przychodnie powinny je kierować do powiatowych inspektorów sanitarnych), do wczoraj wpłynęły tylko cztery takie dokumenty, a powinno ponad sto. W niektórych placówkach powołano specjalne zespoły, które spisują wszystkie „odstępstwa” od wymagań określonych w rozporządzeniu. Produkują stosy dokumentów, które być może trafią na makulaturę.

- Przy obecnym poziomie finansowania ochrony zdrowia nie da się zrealizować tych programów. Trzeba by wydać na remonty pieniądze przeznaczone na leczenie pacjentów — ocenia Mariusz Wójtowicz, prezes Związku Pracodawców Ochrony Zdrowia Województwa Śląskiego Porozumienie Zielonogórskie.

Szefowie placówek medycznych mają więc nadzieję, że zrozumie to nowy minister zdrowia i wycofa się z abstrakcyjnych pomysłów swojego poprzednika.

Dla Wojewódzkiego Zespołu Ochrony Zdrowia Matki, Dziecka i Młodzieży w Katowicach konieczność dostosowania się do rozporządzenia podpisanego przez ministra Marka Balickiego oznacza ogromne wydatki. Jakie? Tego jeszcze do końca nie wiadomo, bo zespół, który opracowuje program dostosowawczy nie zakończył jeszcze pracy. Ale wiadomo już, że na pewno trzeba będzie wydzielić na każdej z czterech kondygnacji oddzielne sanitariaty dla personelu, pacjentów i osób niepełnosprawnych. Te, które są teraz, mają co prawda po 3 kabiny, ale są wspólne. Trzeba będzie również wymienić podłogę (na antypoślizgową) i kaloryfery (żeberka muszą być zastąpione panelami). - Grzejniki centralnego ogrzewania powinny być łatwo zmywalne i zamontowane w odległości co najmniej 10 cm od ściany i podłogi — tłumaczy Wojciech Rychel, dyrektor WZOZMDiM. Ma twardy orzech do zgryzienia, bo musi skądś wziąć kilkaset tysięcy złotych. Na sponsorów liczyć raczej nie może. Jedyna nadzieja w organie założycielskim, którym jest Urząd Marszałkowski.

Żorski NZOZ Eskulap, zapewniający opiekę kilkunastu tysiącom pacjentów, musiałby wyburzyć wszystkie ściany w budynku, który na dodatek nie jest jego własnością, wynajmuje go od spółdzielni mieszkaniowej.

- Gabinety lekarskie mają powierzchnię 11,60 m kw., a powinny mieć 12 m kw. Gabinet zabiegowy, zgodnie z obowiązującymi jeszcze do niedawna przepisami, musiał mieć 12 m kw. W nowym rozporządzeniu jest mowa o 16 m kw. Musimy wymienić wszystkie drzwi, okna i kaloryfery, pochować rurki centralnego ogrzewania, wydzielić ubikacje dla niepełnosprawnych — wylicza Róża Cichy-Jania, właścicielka Eskulapa. — Bardziej opłaca się zamknąć tę przychodnię i wybudować nową.

W sytuacji nie do pozazdroszczenia jest też Obwód Lecznictwa Kolejowego w Katowicach. Nie dość, że do dziś nie uzyskał notarialnego aktu własności zajmowanych przez niego pomieszczeń, to na dodatek ma 7-milionowy garb długów. A koszt niezbędnych remontów, które go czekają, wyceniono na ok. 250 tys. zł.

- Mamy nadzieję, że do końca roku uda nam się przenieść do pomieszczeń o mniejszej powierzchni, zlokalizowanych na jednej kondygnacji. Nie musielibyśmy wówczas budować windy, co pozwoliłoby nam zaoszczędzić ok. 100 tys. zł — podkreśla Janusz Lewandowski, dyrektor OLK. — Na pewno trzeba wymienić podłogę na posadzki antypoślizgowe, założyć glazurę w każdym gabinecie i zaopatrzyć go w wentylację.

W opinii Mariusza Wójtowicza, prezesa Związku Pracodawców Ochrony Zdrowia Województwa Śląskiego Porozumienie Zielonogórskie, zdecydowana większość zakładów opieki zdrowotnej w Polsce nie spełnia wymagań określonych w rozporządzeniu ministra zdrowia.

- Nie są w stanie im sprostać nawet nowo wybudowane placówki, które musiały spełniać warunki poprzedniego rozporządzenia, obowiązującego do 30 czerwca br. — twierdzi Wójtowicz. Porozumienie Zielonogórskie stoi na stanowisku, że minister Marek Balicki działa na szkodę pacjentów. — Remonty wymagają potężnych nakładów finansowych. Trzeba je będzie wykonać za pieniądze przeznaczone na leczenie, bo nie ma innej możliwości — tłumaczy Wójtowicz. Szefowie placówek medycznych mają jednak nadzieję, że do tego nie dojdzie, bo nowy minister zdrowia przyjdzie po rozum do głowy i zwolni ich z obowiązku wyburzania ścian. • W kręgu absurdów Rozporządzenie ministra zdrowia w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej liczy, wraz z załącznikami, kilkadziesiąt stron. Warto zapoznać się z niektórymi zapisami.

• Zakład opieki zdrowotnej powinien stanowić oddzielny budynek lub zespół budynków.
• Pomieszczenia działów i oddziałów łóżkowych szpitala, z wyjątkiem działu administracyjno-socjalnego, nie mogą być przechodnie.
• W głównym holu wejściowym zakładu opieki zdrowotnej powinny być w szczególności: 1) miejsce dla okryć wierzchnich osób przychodzących 2) punkt informacyjny (informacyjno-rejestracyjny) 3) wydzielone miejsce na wózki (dziecięce lub inwalidzkie).
• Podłogi powinny być wykonane z materiałów trwałych o powierzchniach gładkich, antypoślizgowych, zmywalnych, nienasiąkliwych i odpornych na działanie środków myjąco-dezynfekcyjnych.
• Ściany pomieszczeń, z wyjątkiem pomieszczeń administracyjnych i technicznych, powinny być zmywalne do wysokości 2,05 m.
• Okna w pomieszczeniach zakładu opieki zdrowotnej powinny posiadać wszystkie elementy otwierane (rozwieralne lub rozwieralno-uchylne). W zakładach opieki zdrowotnej zamkniętej okna powinny być wyposażone w nawiewniki usytuowane w górnej części otworu okiennego zaopatrzone w system regulacji dostępny z poziomu podłogi, a skrzydła okienne powinny mieć regulowane stopnie otwarcia.
• Grzejniki powinny być mocowane do ściany nie niżej niż 0,10. od podłogi i nie bliżej niż 0,10 m od lica ściany wykończonej. Powinny być gładkie, umożliwiające ich mycie i utrzymanie w czystości.

Mariola Marklowska