Polska misja w Czadzie

Polscy żołnierze służący w Czadzie wsparli szkołę podstawową w Iribie oraz organizację pomocową ADESK. Dzięki współpracy zespołu CIMIC oraz księdza kapelana PKW Czad na Czarny Ląd trafił transport przyborów szkolnych oraz niemal 700 par butów.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

W połowie października siłami saperów z Brzegu oraz trzyosobowego zespołu kieleckiego CIMIC wyremontowano podstawówkę w Iribie.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

– Projekt renowacji szkoły powstał po wizycie ministra obrony narodowej Bogdana Klicha, który przebywał w rejonie naszej misji w czerwcu. Po rozmowie z przedstawicielami lokalnych władz minister zdecydował o udzieleniu pomocy w zakresie poprawienia warunków, w jakich uczą się mali Czadyjczycy. Szkoła została wyremontowana przez naszych żołnierzy – mówi kpt. Robert Żurawski, szef zespołu CIMIC.
– Warto było się zaangażować w ten projekt i zobaczyć jak wielką radość sprawiliśmy maluchom. Postanowiliśmy kontynuować akcję i dalej wspierać szkołę – dodaje.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Wojskowi nawiązali współpracę ze Stowarzyszeniem Pomoc Kościołowi w Potrzebie, która od różnych darczyńców w Polsce pozyskała przybory szkolne, książki i zabawki.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Kiedy już zgromadzono odpowiednio dużą partię darów nastąpiło przerzucanie ich do Afryki.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

– Trzeba przyznać, że transport pomocy humanitarnej do Czadu sprawił nam najwięcej problemów – cztery tysiące kilometrów, jakie dzielą nas od Polski jest znacznym dystansem, a nasz kontyngent musi przecież być na bieżąco zaopatrywany. Jednak dzięki oficerom z wydziału CIMIC Dowództwa Operacyjnego SZ udało się wszystko dostarczyć – podkreśla kpt. Żurawski.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Dzięki zaangażowaniu szeregu osób niemal każde z czterystu dzieci uczęszczających do szkoły w Iribie otrzymało zeszyty, piórniki, flamastry, długopisy, tornistry, książki oraz zabawki. Dla szkoły przekazano również piłki nożne.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Mali Czadyjczycy uwielbiają każdą formę ruchu, są niezwykle żywiołowi i potrafią się bawić byle czym. W Czadzie nie ma klocków Lego ani lalek Barbie a dzieci najczęściej bawią się tocząc opony, lub obręcze kół rowerowych, niektóre mają ręcznie wykonane zabawki np. drewniane samochodziki.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

W czasie lekcji piszą na tabliczkach, używając kredy. Przeciętną rodzinę nie stać bowiem na zakup kilku zeszytów, najczęściej dziecko ma jeden na cały rok.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Przyczyna jest prozaiczna: średnia pensja w Czadzie to około 65 euro miesięcznie a zeszyt formatu A-4 kosztuje niemal 5 euro. Nauka w szkole również nie jest darmowa bowiem rodzice muszą częściowo opłacić nauczycielskie pensje – około 80 euro. Przeciętną czadyjską rodzinę stać na wysłanie do szkoły jednego dziecka, reszta rodzeństwa pracuje w polu lub pomaga w domu.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Dlatego przekazane przez Polaków przybory szkolne wzbudziły ogromną radość najmłodszych Czadyjczyków. Zadowoleni byli również sami nauczyciele, bo dzięki francuskojęzycznym książkom, które również zostały przekazane uczniom prowadzenie zajęć będzie łatwiejsze.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Do tej pory jedna książka przypadała na kilkoro dzieci.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

– Dzieci są przyszłością każdego narodu. Bardzo się cieszymy przekazując te dary właśnie najmłodszym Czadyjczykom. Mamy nadzieję, że choć trochę pomogą w edukacji młodego pokolenia – stwierdził płk Wojciech Kucharski, dowódca I zmiany PKW Czad w czasie spotkania na dziedzińcu szkoły w Iribie.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

– Widzę ogromne zaangażowanie z waszej strony wkładane w budowanie dobrych stosunków z lokalną społecznością i władzami czadyjskimi, dziękuję panu za to, panie pułkowniku – powiedział, zwracając się do polskiego dowódcy Djassiri Ouang Ting, prefekt departamentu Kobe.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Akcję pomocy szkole w Iribie kontynuować będą żołnierze zespołu CIMIC z II zmiany czadyjskiego kontyngentu, którzy od kilkunastu dni przebywają już w rejonie misji.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

– Planujemy wyremontować ostatni ze szkolnych budynków. Mamy nadzieję, że uda się również dostarczyć agregat prądotwórczy a potem zestaw komputerowy. Można powiedzieć, że objęliśmy tę szkołę naszym patronatem – deklaruje kpt. Dariusz Krak, dowódca nowego zespołu CIMIC.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Dary z Polski dotarły również do czadyjskiej organizacji rządowej ADESK (fr. Association pour le Developpement Economique et Social du departement de Kobe) mającej swoją siedzibę w Iribie.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Tym razem oprócz żołnierzy CIMIC we wspieranie najuboższych mieszkańców departamentu Kobe zaangażował się ksiądz kapelan PKW Czad Tomasz Paroń.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Dzięki wsparciu ze strony wojskowego CARITAS i operatywności ks. kpt. Paronia do siedziby ADESK trafił transport niemal 700 par butów, które zostaną przekazane starszyźnie w każdym z 12 obszarów administracyjnych Iriby.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

W Czadzie oprócz władzy państwowej reprezentowanej w terenie przez prefekta i sekretarza generalnego, funkcjonują struktury plemienne, na czele których stoi sułtan a w wioskach rada starszych. Zgodnie z miejscowymi zwyczajami to właśnie przewodniczący każdej z rad starszych decyduje o tym, kto ma otrzymać konkretną pomoc.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

- Takie rozwiązanie daje możliwość dotarcia do najbardziej potrzebujących mieszkańców, gdyż przewodniczący rad starszych znają dokładnie swoich ludzi – tłumaczy Haroun Abdoulaye, szef ADESK.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

– Dziękujemy wam za wasze wsparcie. Pamiętajcie, że dla nas liczy się każde nawet najmniejsze ziarenko pomocy, bo potrzeby są ogromne – powiedział, zwracając się do Polaków H. Abdoulaye.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

– Wiem jak trudna jest sytuacja w tym rejonie Afryki. Przed dwoma laty służyłem wraz z gliwickimi żandarmami w Demokratycznej Republice Konga. Podczas tamtej misji również współpracowaliśmy z CARITAS i dzięki temu można było dostarczyć pomoc wielu małym dzieciom, dla których domem były ulice Kinszasy – wspomina ze smutkiem ks. kpt. Paroń.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Trzeba pamiętać, że Czad to jedno z najbiedniejszych państwo świata i tu również jest dużo do zrobienia. I choć przybyliśmy do tego kraju, by przede wszystkim wspierać ONZ w jego batalii o bezpieczeństwo sudańskich uchodźców, to nie można przejść obojętnie wobec ludzkiej biedy i nieszczęścia, które widać tu na każdym kroku – dodaje kapelan czadyjskiego kontyngentu.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Współpraca z wojskowym CRITAS będzie kontynuowana i - jak zapewnia kapelan - lokalni mieszkańcy powinni otrzymać kolejne dowody na to, że żołnierze z Europy przybyli do ich kraju z prawdziwie humanitarną misją. Misją inną niż wszystkie.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad

Współpraca z wojskowym CRITAS będzie kontynuowana i - jak zapewnia kapelan - lokalni mieszkańcy powinni otrzymać kolejne dowody na to, że żołnierze z Europy przybyli do ich kraju z prawdziwie humanitarną misją. Misją inną niż wszystkie.
Źródło: mjr Krzysztof Plażuk, oficer prasowy I zmiany PKW Czad