Polska kangurzyca-albinoska na monetach NBP

8 stycznia Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu monetę o nominale 20 PLN z wizerunkiem kangura-albinosa, który mieszka w Gospodarstwie Agroturystycznym w Smętowicach pod Szczecinem.

Oprócz polskiej monety, NBP i australijska mennica wyemitowały dolara z wizerunkiem kangura olbrzymiego. To pierwszy taki projekt tych państw.

Biały kangur, ewenement na skalę Polski i świata, urodził się w 2011 roku w gospodarstwie agroturystycznym Lucyny Złomaniec. Albinoska Wicia z gatunku Walabia Benetta jest jedyną w Polsce i szóstą w Europie pozbawioną pigmentu kangurzycą. Imię dla torbacza wybrali mieszkańcy Kołbaskowa podczas festynu.

(meg)

Obie monety - polska i australijska - tworzą wyjątkowy zestaw "Kangury świata". Jest to unikalny projekt, który został zainicjowany po pierwszych narodzinach w Polsce kangura albinosa i pierwsze tego typu wspólne przedsięwzięcie Narodowego Banku Polskiego oraz Australijskiej Mennicy Królewskiej, instytucji uprawnionej do emisji monet w Australii.

Jednouncjowe monety z czystego srebra (próba 999) mają nominały - odpowiednio - 20 złotych oraz 1 dolar australijski. Na rewersie polskiej monety znalazła się podobizna kangura albinosa ze Smętowic, zaś na awersie widnieje godło RP oraz oznaczenie nominału i roku emisji.

Rewers monety australijskiej zdobi kangur olbrzymi, najpowszechniejszy gatunek tego zwierzęcia zamieszkujący Australię. Po drugie stronie umieszczono podobiznę królowej Elżbiety II.

Monety, wyemitowane w nakładzie 10 tys. sztuk każda, są sprzedawane wyłącznie w zestawach, a ich autentyczność poświadcza wspólny certyfikat Narodowego Banku Polskiego oraz Australijskiej Mennicy Królewskiej, dołączony do każdego kompletu.

Dla polskich kolekcjonerów przygotowano 5 tys. zestawów monet, których cena wywoławcza wynosi 500 zł. W znanym polskim serwisie aukcyjnym monety osiągnęły już cenę 1,3 tys. PLN.

Wicia, którą z powodu swojej niezwykłości zainspirował się NBP, jest wyjątkowa nawet w swojej rodzinie. Jej rodzice mają normalne dla gatunku szaro-brązowe umaszczenie. Albinoska wraz ze swoimi rodzicami Niunią i Leonem mieszka w murowanym domku z przestronnym wybiegiem.

Kangury Bennetta, zwane Walabią Bennetta, zamieszkują głównie Australię i Tasmanię. Zwierzęta te można spotkać również w Europie: w Wielkiej Brytanii oraz w okolicach Paryża. Brytyjskie kangury są potomkami zwierząt zbiegłych z niewoli około 1920 r., francuskie w latach 70. XX wieku uciekły z ogrodu zoologicznego podczas huraganu.

Pożywieniem kangurów są przede wszystkim trawa i liście, a w czasie pory suchej również korzonki, które pomagają w uzupełnianiu wody. W niewoli kangury chętnie zjadają również warzywa.

Kangury są aktywne późnym popołudniem, w nocy lub nad ranem. Dzień przesypiają w ukryciu. W sytuacji zagrożenia kangury ostrzegają się nawzajem, uderzając stopami o podłoże.

Walabie Benneta mają doskonały słuch i wzrok, są także bardzo dobrymi pływakami. Ciąża u kangura trwa 30 dni. We wczesnym stadium rozwój zarodka może zostać zatrzymany do czasu, kiedy młode z poprzedniego miotu opuści torbę matki. Kangurzy osesek waży mniej niż 1 gram i jest wielkości orzeszka. Zaraz po narodzeniu musi powędrować do torby lęgowej matki, w której spędzi aż 9 miesięcy.

Walabie Bennetta prowadzą raczej samotniczy tryb życia. Razem widuje się matki ze swoimi młodymi, najczęściej z samicami. Samce opuszczają matkę w wieku dwóch lat. Kangury tworzą stada dopiero wtedy, gdy pożywienia jest pod dostatkiem i nie muszą o nie konkurować. Kangury w niewoli żyją około 15 lat, na wolności nawet do 20 lat.