Polityczna samotność Jarosława Kaczyńskiego

- Liczy się zarówno umiejętność współpracy z koalicjantem, jak i jego jakoś. Następnym razem radziłbym lepiej wybrać - dodaje Andrzej Dera (SP). Czyżby autoreklama? - Z Solidarną Polską byłoby na pewno lepiej - przyznaje poseł.

- Solidarna Polska jest już melodią przeszłości. PiS powinien szukać koalicjanta w przestrzeni między PO a PiS-em. Może to być PSL, bądź coś, co wykluje się z inicjatywy Przemysława Wiplera – podsuwa politolog dr Błażej Poboży. Zauważa jednak, że problem nie kończy się na partnerach zewnętrznych. - Z perspektywy kilku lat można stwierdzić, że w okresie rządów PiS, najbardziej Prawu i Sprawiedliwości oraz samemu Jarosławowi Kaczyńskiemu zaszkodzili populistyczni koalicjanci, czyli Samoobrona i LPR, jak i błędna obsada kilku kluczowych resortów – mówi Poboży.

Były poseł PiS, Przemysław Wipler podsumowuje to w dość przewrotny sposób. Rekomenduje Kaczyńskiemu zarówno większą otwartość w doborze współpracowników, jak i większą ostrożność w powierzaniu im ważnych funkcji. - PiS za bardzo zamknął się na poszczególne środowiska i działał w formule arki, z drugiej strony pochopnie powierzano poważne funkcje, jak np. Januszowi Kaczmarkowi – tłumaczy Wipler. - Tam było dużo fatalnych decyzji kadrowych - mówi wprost Andrzej Dera (SP).

W porównaniu do Donalda Tuska, jak wypada Jarosław Kaczyński, jako premier? - Dużo ich różni, a te różnice w większości wypadają na korzyść Kaczyńskiego – mówi z przekonaniem Przemysław Wipler. Jego zdaniem taką różnicą jest decyzyjność w strefie biznesowej. - Tusk tonie, bo nie potrafi podejmować decyzji, które mogłyby naruszyć pewne grupy interesów, a Kaczyński to potrafił. Może nawet czasem zbyt pochopnie wykazywał tę umiejętność, ale na pewno paraliż decyzyjny mu nie doskwiera, a to właśnie niszczy Platformę Obywatelską – wyjaśnia poseł.

Zdaniem Dery, ze słabej decyzyjności Tuska Kaczyński może wyciągnąć lekcję. I dotyczy to również najbliższego otoczenia. - Ministrem musi być osoba zarówno kompetentna, jak sprawna politycznie, nie może być tak jak w przypadku ministra Nowaka czy poprzednio Grabarczyka, dobrego polityka bez kompetencji - zauważa poseł.

A czy Jarosław Kaczyński mógłby się czegoś od Donalda Tuska nauczyć? - Umiejętności sprzedawania tego, co się robi, czyli marketingu politycznego – mówi Dera. Twierdzi on, że mimo tego, że Jarosław Kaczyński jest bardziej merytoryczny od Donalda Tuska, to obecny premier potrafi się lepiej sprzedać. - Gdyby połączyli wizję funkcjonowania państwa oraz merytorykę Kaczyńskiego wraz z marketingiem Tuska, to rzeczywiście byłby to premier idealny – śmieje się Dera.

Dr Błażej Poboży przestrzega jednak Kaczyńskiego przed popadaniem w przesadę w tym zakresie. Zauważa, że wyborcy PiS i PO znacznie różnią się od siebie, więc wyborca PiS nie oczekuje, że Jarosław Kaczyński stanie się nagle Donaldem Tuskiem i odwrotnie. - Nauka PR-u od Tuska jest wyborcom PiS zupełnie niepotrzebna, zwłaszcza, że ostatnie wybory w Elblągu pokazały, że ten PR obecnego premiera już nie wystarcza, żeby wygrywać – mówi politolog.

Jego zdaniem, w kontekście Tuska Kaczyński mógłby jedynie uczyć się na jego błędach natury komunikacyjnej z Polakami. - Moja rada to lepiej wsłuchiwać się w głos zwykłego człowieka, ale skok sondażowy PiS-u dowodzi, że Jarosław Kaczyński już opanował tę umiejętność – uważa Poboży.

Norbert Maliszewski nie jest już tego tak pewien, bo radzi by Kaczyński bardziej zajmował się problemami zwykłych ludzi, czyli nie np. odwoływaniem do Boga w Konstytucji, ale bardziej usprawnieniem wydawania środków unijnych. Nie katastrofą smoleńską, a "ciepłą wodą w kranie".

Dr Maliszewski przestrzega również przed wielkimi obietnicami, bo jak zauważa, obecny festiwal obietnic Prawa i Sprawiedliwości jest raczej niemożliwy do spełnienia. Przypomina, że w badaniach, które przeprowadził w 2008 r, ówczesna obietnica PiS-u dotycząca trzech milionów mieszkań została wskazywana jako największe kłamstwo polityczne.

Maliszewski uważa, że gdyby Jarosław Kaczyński zaprezentował długofalową strategię dla Polski, mógłby wygrać. - Donald Tusk nie prezentuje żadnego takiego projektu iPolacy są zagubieni. Kaczyński wyróżniłby się, gdyby taką koncepcję przedstawił i jasno powiedział, jakie cele chce osiągnąć – mówi. Maliszewski wskazuje też, że Tusk obiecuje normalność i zmiany "krok po kroczku", a Kaczyński mógłby przedstawić się jako reformator, który chce głębszych zmian. - Ale musi uważać by te zmiany nie miały charakteru ideologicznego, ale pragmatyczny – podkreśla ekspert.

Zdaniem Maliszewskiego Jarosław Kaczyński musi pamiętać jeszcze o jednej rzeczy. - Wizerunek należy dostosować do czasów, w jakich się sprawuje władzę - mówi. W czasach prosperity najlepszy jest wizerunek dobrego sąsiada, uśmiechniętego, rozumiejącego, obiecującego normalność. Natomiast na czas kryzysu potrzebny jest mąż stanu.

- Jarosław Kaczyński musi być bardziej elastyczny w tych kwestiach, w zależności do czasów, w jakich przyszłoby mu rządzić – radzi Maliszewski. Według niego Jarosław Kaczyński ma cechy, które pasują do obecnych wymagań, tylko nie prezentuje kompetencji w dziedzinach najistotniejszych dla Polaków. Gdyby jednak przyszło mu rządzić w czasach prosperity, to jego wizerunek musiałby się zmienić diametralnie.

- Podsumowując - na czas kryzysu mniejszym złem jest Jarosław Kaczyński niż Donald Tusk, a na czas prosperity dużo lepszy jest obecny premier – mówi Maliszewski.

Dominika Leonowicz, Wirtualna Polska