Podziemny żeglarz
Wielokrotny mistrz świata i Europy w klasie Finn Mateusz Kusznierewicz żeglował na desce windsurfingowej po słonym jeziorze w Kopalni Soli w Wieliczce, 104 metry pod ziemią. Był to pierwszy żeglarz w wielickiej kopalni, w której dotąd
odbywały się jedynie rejsy promem i łódkami.
Deska jest moją drugą pasją. Marzyłem, by żeglować tam, gdzie jeszcze nikt nie żeglował - powiedział Kusznierewicz przed rejsem. "Będę mógł zrobić to, czego jeszcze inni nie dokonali, bo kto pływał pod ziemią i jeszcze w klasie Finn?" - spytał.
W czasie żeglugi wśród słonych skał powtarzał: "rewelacja!", choć narzekał na brak wiatru. Miał jednak okazję zmagać się z nim, kiedy organizatorzy włączyli dmuchawę.
Żegluga po słonych wodach jeziora im. Erazma Barącza nie była niebezpieczna, chociaż głębokość jeziora dochodzi do 9 metrów. Solanka nie pozwala utonąć i wypycha pływaków na powierzchnię. By zanurzyć się pod wodą płetwonurkowie czyszczący dno jeziora posługują się 30-kilogramowym obciążeniem.
Jedyną niedogodnością dla żeglarza była niska temperatura powietrza - 14 stopni Celsjusza - i o kilka stopni niższa temperatura solanki. Brakuje mi tu trochę przestrzeni i to mnie niepokoi. Ale uspokaja widok wody - powiedział Kusznierewicz.
Dyrektor kopalni Zbigniew Zarębski powiedział, że poszukuje ona wydarzeń, które mogą ją ukazywać w innym świetle. Wiemy, że jest to pomnik trudu górniczego, ale chcemy też pokazać, że jest to miejsce niecodziennych spotkań i wydarzeń kulturalnych.
Przypomniał, że w kopalni odbył się wpisany do księgi rekordów lot balonem i skoki na linie. Pływanie i latanie w kopalni - rzeczy wydawałoby się niemożliwe - pokazują jej rozmiar i swobodę myślenia o niej, podkreślają jej niezwykły charakter - dodał Zarębski.
Podziemna żegluga Kusznierewicza była elementem nowego programu telewizyjnej Dwójki "Mój pierwszy raz".
Kopalnia Soli w Wieliczce działa nieprzerwanie od połowy XIII wieku. Zorganizowany ruch turystyczny trwa w kopalni od końca XVIII wieku. Obecnie trasa turystyczna liczy 2,5 km i obejmuje ponad 20 komór.
W 1978 roku kopalnia została wpisana na I Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO.
