Oświadczenie biskupów w sprawie abp. Kowalczyka

Biskupi ordynariusze i biskupi pomocniczy diecezji krakowskiej, kieleckiej, tarnowskiej i bielsko-żywieckiej spotkali się na dorocznym spotkaniu w Krakowie.

- Solidaryzujemy się z oświadczeniem Komisji Historycznej Metropolii Warszawskiej oraz ekspertów Kościelnej Komisji Historycznej i Zespołu ds. Oceny Etyczno-Prawnej z dnia 5 stycznia 2009 r., w którym ukazany został kontekst działań ks. Arcybiskupa Nuncjusza podczas jego pracy w służbie Stolicy Apostolskiej w Rzymie oraz bezpodstawność pomówień o współpracę z organami wywiadu PRL - napisali hierarchowie.

Pod oświadczeniem podpisali się: metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, kard. Franciszek Macharski, ordynariusz bielsko- żywiecki bp Tadeusz Rakoczy, ordynariusz diecezji kieleckiej bp Kazimierz Ryczan, ordynariusz diecezji tarnowskiej bp Wiktor Skworc, bp Albin Małysiak, bp Tadeusz Pieronek, bp Władysław Bobowski, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski bp Stanisław Budzik, bp Marian Florczyk, bp Kazimierz Gurda, bp Józef Guzek, bp Wiesław Lechowicz, bp Jan Szkodoń, bp Jan Zając i bp Janusz Zimniak.

We wtorek rzecznik Episkopatu, ks. Józef Kloch poinformował, że tajne służby PRL zarejestrowały nuncjusza apostolskiego w Polsce, abp. Józefa Kowalczyka bez jego wiedzy jako kontakt informacyjny, ale brak jest przesłanek wskazujących na współpracę.

Materiały z archiwów IPN dotyczące abp. Kowalczyka zbadała - na jego własną prośbę - Komisja Historyczna Metropolii Warszawskiej. Abp Kowalczyk chciał, aby wyniki tych badań zostały upublicznione.

Z materiałów, analizowanych przez Komisję, wynika, że ks. Józef Kowalczyk od 1963 r. był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa PRL. Po wyjeździe do Rzymu i podjęciu pracy w urzędach Stolicy Apostolskiej znalazł się w 1971 r. w kręgu zainteresowania Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (wywiad), a 15 grudnia 1982 r. został zarejestrowany przez Wydział III Departamentu I MSW jako kontakt informacyjny o kryptonimie "Cappino". Pod datą 3 stycznia 1990 r. widnieje informacja o zniszczeniu całości materiałów "z powodu ich nieprzydatności operacyjnej".

Rzecznik Episkopatu podkreślił, że rejestracja jako kontakt informacyjny abp. Kowalczyka nastąpiła w czasie, gdy pracował on w Watykanie i prowadził oficjalne rozmowy z przedstawicielami władz PRL, które należały do jego obowiązków. Według ekspertów, pracujących dla Komisji Historycznej, tego rodzaju kontaktów żadną miarą nie można traktować jako działalności agenturalnej.