PolskaOgłoszono laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny

Ogłoszono laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny

Laureatami Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii zostali: Paul C. Lauterbur (USA) i Sir Peter Mansfield (W. Bryt.) za odkrycia dotyczące obrazowania przy użyciu rezonansu magnetycznego. Obu uhonorowano wcześniej m.in. doktoratami honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Ogłoszono laureatów Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny
Źródło zdjęć: © AFP

06.10.2003 | aktual.: 06.10.2003 16:07

Obraz
© (RadioZet)

W uzasadnieniu komisja noblowska napisała: "Obrazowanie ludzkich narządów wewnętrznych za pomocą dokładnych i nieinwazyjnych metod jest bardzo ważne w stawianiu medycznej diagnozy, terapii i dalszego monitorowania zdrowia pacjenta".

Według akademików, tegoroczni laureaci dokonali inspirujących odkryć dotyczących wykorzystania rezonansu magnetycznego do zobrazowania różnych struktur. Te odkrycia doprowadziły do rozwoju metody MRI, która stała się przełomem w medycznej diagnozie i terapii.

Obraz
© Amerykanin Paul C. Lauterbur - laureat nagrody Nobla w dziedzinie medycyny (fot. AFP)

Laureaci to niezwykle zasłużeni naukowcy, którzy pracowali na swój sukces dziesiątki lat - podkreślił prof. Leszek Królicki, kierownik Zakładu Medycyny Nuklearnej i Rezonansu Megnetycznego Akademii Medycznej w Warszawie. Dodał, że ich prace sprawiły, że medycyna dysponuje fantastycznym narzędziem zarówno naukowym, jak i medycznym, chodzi o technikę rezonansu medycznego, bez której dzisiejsza medycyna nie byłaby tym, czym jest.

Profesor Królicki wyjaśnił, że kamieniem milowym było odkrycie w latach 30. samego zjawiska rezonansu magnetycznego, ale w latach 60. - 70. to właśnie prace laureatów Nagrody Nobla doprowadziły do powstania aparatów do celów diagnostycznych. Od początku lat 80. służą one bezpośrednio pacjentom.

Metoda rezonansu magnetycznego jest stosowana w diagnostyce ośrodkowego układu nerwowego, w diagnostyce schorzeń stawów kości, serca i niemal każdego narządu. Przedstawia ona nie tylko budowę danego narządu i zmiany chorobowe, ale pozwala śledzić także jego funkcje. Pozwala na przykład badać przepływ krwi w mózgu podczas mówienia czy rozwiązywania zadania matematycznego. Metoda pozwala na ocenę bezinwazyjną składu chemicznego tkanki mózgowej, dzięki czemu jesteśmy bliżsi poznaniu czynności mózgu.

Źródło artykułu:PAP
Wybrane dla Ciebie
Komentarze (0)