Od 30 lat walczy, by odzyskać obrazy z Muzeum Auschwitz

Dina i jej matka przeżyły obóz Auschwitz dzięki obrazom. Siedem z jedenastu z nich znajduje się w Muzeum Pamięci Auschwitz-Birkenau. – To moje obrazy, należą do mnie. Bez nich bym nie przeżyła, nie byłoby moich dzieci i wnuków– podkreśla Dina Babbit mieszkająca w Santa Cruz.

Jej apel o odzyskanie obrazów spotkał się odzewem ze strony przedstawicielki demokratów Shelley Berkeley, która poruszała tę sprawę w Kongresie. Ostatnio 13 artystów i kuratorów muzeów (w tym także były dyrektor Muzeum Pamięci Holokaustu w USA) napisało list do Muzeum Auschwitz.

Teresa Świebocka, dyrektor Muzeum, odpisała, że Muzeum traktuje obrazy Diny jako "ważny dokument, dowód nazistowskiej zbrodni wobec tysięcy Cyganów, który pełni funkcję edukacyjną i jest bezustannie wystawiany". Dla dyrektor Muzeum "nie jest to twórczość artystyczna, lecz dokumentacja wykonana pod rozkazami dr Mengele, prowadzona przez artystę, który w ten sposób zapewnił sobie przetrwanie".

Rabin Andrew Baker przyznaje, że sprawa pani Babbit jest nietypowa, ponieważ jej obrazy nie zostały skonfiskowane przez nazistów. Muzeum nabyło obrazy od osoby, która przeżyła Auschwitz. W latach 90. mogło dojść do kompromisu z Muzeum, które chciało pożyczyć obrazy. Dina jednak żąda prawa do własności i wystawania obrazów w amerykańskim muzeum. W odpowiedzi na list artystki, ambasador Polski w USA Przemysław Gruziński napisał w 2001 r., że niemal każdy przedmiot w Muzeum Auschwitz mógłby być określany jako czyjaś własność.

Dina Gottliebowa była 19-letnią studentką sztuki w Pradze, gdy w 1942 r. znalazła się obozie koncentracyjnym. W 1943 r. razem z matką zostały przewiezione do Auschwitz. Potem znalazły się jeszcze w dwóch innych obozach. W 1973 r. Muzeum Auschwitz poinformowało Dinę, że obrazy udało się uratować.