Nowy prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej

W wyborach, które odbyły się w Waszyngtonie pokonał on stosunkiem głosów 60 do 22 biznesmena z New Jersey, Ludwika Wnękowicza. Prezesa KPA wybiera Rada Dyrektorów tej organizacji.

Zwycięstwo Spuli nie było zaskoczeniem, gdyż w historii KPA wszyscy jego dotychczasowi szefowie byli jednocześnie prezesami ZNP - jednej z najstarszych organizacji polonijnych, będącej jednocześnie towarzystwem ubezpieczeniowym, zasilającym około połowy budżetu Kongresu.

Frank Spula, urodzony w USA 51-letni ekonomista, absolwent szkoły biznesu i administracji na Uniwersytecie Du Pont w Chicago, przez większą część swej kariery zawodowej pracował w Związku Narodowym Polskim, współpracując tam z oprzednim prezesem Edwardem Moskalem.

Spula wyraził przekonanie, że pod jego kierownictwem stosunki KPA z rządem polskim będą lepsze niż za prezesury jego poprzednika. Moskal wielokrotnie krytykował władze RP za ich politykę w spawie stosunków polsko-żydowskich i występował przeciw wejściu Polski do Unii Europejskiej. To było w przeszłości, a my musimy patrzeć w przyszłość. Powinna być maksymalna współpraca z polskim rządem - powiedział Spula.

Kandydat na prezesa spotkał się w sierpniu w Chicago z liderem PO, Janem M. Rokitą, który powiedział potem, że jest przekonany, iż stosunki KPA pod nowym kierownictwem z przyszłym polskim rządem się poprawią.

Spula dodał, że pod jego przywództwem KPA będzie wspierał starania o zniesienie wiz do USA dla Polaków oraz zwiększenie amerykańskiej pomocy wojskowej dla Polski. W Ameryce postara się poszerzyć swoją bazę i przyciągnąć więcej młodych członków.

Przegrany w wyborach Ludwik Wnękowicz jest właścicielem dobrze prosperującej firmy Doma Export Comp., zajmującej się wysyłką paczek i transportem mienia przesiedleńczego do Polski. Urodzony w 1952 r. absolwent prawa UJ, wyemigrował do USA w 1981 r.

Wnękowicz przedstawiał się jako kandydat będący alternatywą dla establishmentu KPA, proponując większe uniezależnienie się Kongresu od Związku Narodowego Polskiego, przede wszystkim finansowe.

Kongres Polonii Amerykańskiej powstał w 1944 r. jako organizacja mająca przede wszystkim popierać sprawę niepodległości Polski. W czasie zimnej wojny współpracował z rządem USA m.in. w utworzeniu komisji Kongresu do zbadania mordu w Katyniu, założeniu radia Wolna Europa i organizowaniu pomocy dla Solidarności w Polsce.

Po upadku komunizmu prowadził kampanię lobbystyczną na rzecz zwiększenia pomocy USA dla Polski i przyjęcia Polski do NATO, co zależało głównie od Stanów Zjednoczonych.

KPA jest w istocie federacją około 3000 organizacji polonijnych, takich jak ZNP, Związek Kobiet Polskich, Polska Unia Rzymsko-Katolicka i Sokoły Polskie, organizacji weteranów, zrzeszeń zawodowych itp. Przyjmuje w swe szeregi także członków indywidualnych

KPA krytykowany jest od dawna za nieumiejętność przyciągnięcia młodego pokolenia, skostnienie organizacyjne i słabe wspieranie Polaków, aby awansowali w amerykańskich strukturach politycznych. W ostatnich 20 latach zmalała liczba Amerykanów polskiego pochodzenia w Kongresie USA i we władzach stanowych.

Tomasz Zalewski