Niepełnosprawni w mediach - fakty i mity
Nie można przedstawiać niepełnosprawnych jedynie jako osób potrzebujących pomocy i opieki - podkreślał prezes stowarzyszenia Przyjaciół Integracji Piotr Pawłowski podczas konferencji "Wizerunek osób niepełnosprawnych w mediach - fakty i mity".
22.03.2007 | aktual.: 22.03.2007 13:43
Często podkreśla się, że osoba niepełnosprawna żyje i funkcjonuje inaczej; informacje są naznaczone bólem, cierpieniem, płaczem. Tymczasem nie możemy patrzeć na osoby niepełnosprawne przez pryzmat ciągłej opieki i pomocy - powiedział Pawłowski.
"Szkolne błędy"
Jego zdaniem, osoby niepełnosprawne chcą, żeby pokazywać też, że zakładają rodziny, chcą pracować, chodzą do restauracji. Na pewno nie powinno być tak, że na widok niepełnosprawnego zapala się nam czerwona lampka, że tej osobie na pewno trzeba pomóc - podkreślił Pawłowski.
Część z nich świetnie sobie radzi sama - zaznaczył. To nasza wrażliwość i mądrość powinna nam podpowiadać, kiedy danej osobie powinniśmy pomóc, a kiedy nie - dodał. Zaznaczył, że spośród 5 mln niepełnosprawnych ponad połowa jest zdolnych do pracy.
W opisywaniu niepełnosprawności przez media i w materiałach filmowych - zdaniem Pawłowskiego - często pojawiają się szkolne błędy. Osoby niepełnosprawne są postrzegane przez inne okulary. Prasa kolorowa pisząc o niepełnosprawności często poszukuje jedynie sensacji - powiedział.
"Niepełnosprawni nie żyją obok"
Specjalista ds. wizerunku niepełnosprawnych i producent BBC Elsbeth Morrison zwróciła uwagę na język i słownictwo w niektórych materiałach filmowych o niepełnosprawności. Niekiedy ton głosu jest tak poważny, że sam zdaje się mówić: jakie to okropne, jakie to straszne - powiedziała. Tymczasem, jej zdaniem, materiały dotyczące niepełnosprawności powinny zostać włączone do innych, nie powinny się wyróżniać.
Jeżeli ktoś jest niepełnosprawny i to widać, to nie trzeba tego dodatkowo podkreślać - powiedziała. Osoba niepełnosprawna nie jest kimś, kto żyje obok - ona żyje w społeczeństwie i tak chce być przedstawiana - zaznaczyła.
Według niej, konieczne jest przedstawianie niepełnosprawności w mediach, zwłaszcza w telewizji. Jest to - jak powiedziała - szczególnie ważne dla dzieci. Jeżeli nie widzą niepełnosprawnych wokół siebie, jeżeli ich nie widzą w telewizji, czują się wykluczone - powiedziała. Natomiast pokazanie niepełnosprawności to dla nich sygnał, że "mają prawo być niepełnosprawne".
