Nie żyje prof. Michał Głowiński. Językoznawca miał 88 lat
Nie żyje prof. Michał Głowiński. Był cenionym literaturoznawcą i językoznawcą znanym m.in. z przeprowadzenia dogłębnej analizy języka Marca 68. roku. Przez wiele lat swojej kariery naukowej związany był z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. W okresie PRL-u profesor Głowiński był jednym z założycieli Towarzystwa Kursów Naukowych.
Informację o śmierci profesora Głowińskiego przekazała rodzina, na którą powołała się redakcja miesięcznika "Znak".
Michał Głowiński urodził się 4 listopada 1934 roku w Warszawie. Na samym początku okupacji niemieckiej, wraz z całą rodziną, został zmuszony do zamieszkania w getcie w Pruszkowie. Niedługo później został przeniesiony do getta w okupowanej Warszawie.
Jako jedno z żydowskich dzieci, miał to szczęście, że został uratowany z warszawskiego getta przez zespół Ireny Sendlerowej. Po wydobyciu z getta, został umieszczony w zakładzie opiekuńczym Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny w Turkowicach.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Prof. Michał Głowiński nie żyje. Miał 88 lat
Edukację wyższą rozpoczął w 1951 roku, kiedy to rozpoczął studia na kierunku polonistyka na Uniwersytecie Warszawskim. W trakcie studiów zadebiutował jako krytyk literacki w "Życiu Literackim". W latach 1955-58 pracował naukowo pod kierunkiem prof. Kazimierza Budzyka w Katedrze Literatury UW. W 1958 r. związał się z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. W 1961 r. uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy "Poetyka Tuwima a polska tradycja literacka", przygotowaną pod kierunkiem prof. Budzyka, a w 1967 r. otrzymał tytuł doktora habilitowanego za pracę "Cykl studiów z historii i teorii polskiej powieści".
W 1976 r. Głowiński został profesorem. Od 1978 r. jest członkiem Komitetu Nauk o Literaturze PAN. W 1991 r. został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, a trzy lata później - członkiem korespondentem PAN, a następnie członkiem rzeczywistym.
Profesor Głowiński był autorem wielu prac naukowych. Pisał m.in. o twórczości Juliana Tuwima, Bolesława Leśmiana i o powieści młodopolskiej. Do kanonu lektur polonistycznych należą prace prof. Głowińskiego dotyczące sposobów narracji powieściowej (m.in. "Porządek, chaos, znaczenie" i "Gry powieściowe"). Był współautorem "Zarysu teorii literatury i "Słownika terminów literackich". Był badaczem, który na gruncie polskim najpełniej opisał zjawisko nowomowy w systemie komunistycznym. Jego ostatnia praca nosiła tytuł "Tęgie głowy. 58 sylwetek humanistów" (2021).
Profesor Głowiński był laureatem wielu nagród i wyróżnień. Tytuły doktora honoris causa uczonemu przyznały Uniwersytet Jagielloński (2000), Uniwersytet im. Adama Mickiewicza (2001) i Uniwersytet Opolskiego (2003). Był członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Przeczytaj też:
Źródło: Miesięcznik "Znak", PAP
