"Marcinkiewicz - nie o prawdę tu chodzi, lecz o show"

Niestety, premier Marcinkiewicz kobietą nie jest, do inteligencji i urody Dody mu bardzo daleko, jednak za wszelka cenę stara się ją naśladować. A na to, by być w polityce znanym dlatego, że się jest znanym, trzeba pracować jeszcze więcej niż w show biznesie. I nie zawsze wkład pracy i pomysłów jest proporcjonalny do efektów. Bo show zmiennym jest.

Premier Marcinkiewicz nabył pewnego doświadczenia sprawując swój urząd, gdzie udało mu się przetrwać, a nawet zdobyć niejaką popularność, dzięki minom klowna, tajemniczym uśmiechom, zręcznym doradcom od PR i sprawności w wykrzykiwaniu jednego obco brzmiącego słowa (yes, yes, yes). Właśnie dzięki tej niezwykłej umiejętności dostał intratną posadę w Wielkiej Brytanii, tam jednak - jak się okazało – wykrzykiwanie słówka „yes” nie wystarczy. 30 maja posada się definitywnie kończy, premier Marcinkiewicz musi więc zakrzątnąć się koło własnych interesów. Przede wszystkim musi coś robić by ciągle być znanym z tego, że jest politycznie znanym.

Dwa lata temu cały kraj martwił się spadkiem jego popularności i szukał intratnego zajęcia, teraz pan Marcinkiewicz usamodzielnił się i wykazuje należytą aktywność. Doniesienie o podsłuchach, które nie jest doniesieniem do prokuratury, lecz do mediów, sączonym w odcinkach, dwa lata po czasie, nie ma na celu zaszkodzenia Kaczyńskim, lecz zwrócenia na siebie uwagi. W wywiadach Marcinkiewicz pozostaje tajemniczy, lakoniczny i wystarczająco ogólny, by żaden prokurator nie miał podstaw do interwencji. Bo nie o prawdę tu chodzi, lecz o show. PiS-owi Marcinkiewicz nie chce zaszkodzić, bo przegrana tej partii nie jest definitywna, PO zawsze może się przysłużyć, bo do czasu wyborów trzeba się do kogoś przytulić.

Partii nie założy, bo z kogo? Do pracy nie pójdzie, biustu nie powiększy, a coś musi robić, by interesować sobą opinię publiczną. Gdyby naprawdę zależało mu na przestrzeganiu standardów demokracji w naszym kraju i gdyby troszczył się o dobro wspólne, wykorzystał by swoje rewelacje, wtedy gdy był u władzy, bo o zagrożeniach jakie powodowały PiS-owskie ośrodki politycznej manipulacji, doskonale wiedział, sam w nich biorąc aktywny udział. Albo więc na demokracji i dobru wspólnym nie zależało mu, albo był rzeczywiście pasywną marionetką w rekach Kaczyńskich. Czyich rąk teraz szuka?

Sączenie strasznych politycznych sensacji „zaufanym” mediom jest praktyką sprawdzoną, tanią i intratną. Media kupią wszystko. A najlepiej w odcinkach. W końcu po „podsłuchach” można podrzucić informację, na przykład o tym, że Lech Kaczyński zmuszał potajemnie Marcinkiewicza do ożenku z jego córka Martą (niestety nie ma świadków), lub że proponował mu odsprzedaż, po niskiej cenie, latarni w Juracie (świadkowie byli, ale obecnie się zapierają). Jak się uda, to Marcinkiewicz nie dość, że utrzyma swa pozycję leadera politycznego show biznesu, to jeszcze zapewni sobie możliwość uczestniczenia w odpowiednich komisjach śledczych. A komisje śledcze to oglądalność, cytowalność i ogólna medialność na co najmniej kilka, jeśli nie kilkanaście, tygodni. To tak jakby dostać rolę proboszcza w serialu „Rancho”, albo tańczyć z Pudzianem w tańcu z gwiazdami, a nie trzeba się przy tym ani uczyć na pamięć tekstu ani spocić.

Różne istnieją sposoby degenerowania polityki. Jedni korzystają z przemocy, tłumacząc obywatelom, że to dla ich dobra. Inni cynicznie wykorzystują ludzka wiarę w uniwersalne wartości, wiedząc, że tylko wtedy gdy będą je przywoływać osiągną swoje partykularne lub partyjne cele. Niektórym wydaje się, że pełnią w polityce role charyzmatycznych przywódców, a nie są nawet niewykwalifikowanymi administratorami. Z kolei mali administratorzy myślą, że są narodowymi wybawcami. Ale zagrożeniem dla polityki jest nie tylko przemoc, cynizm, ignorancja i hucpa, lecz również show, który promuje osobę, kosztem tego, co istotą polityki winno być, a więc pewnej powagi i bezinteresowności w trosce do dobro wspólne.

Może zresztą się mylę? Może polityka to domena klownów, gwiazd i gwiazdek? Ale wtedy – stanowczo! – chętniej widziałabym na pierwszych stronach gazet newsy o problemach Dody i nadziejach Kasi Cichopek.

Magdalena Środa specjalnie dla Wirtualnej Polski