Laureaci Nobla z medycyny w ostatnich latach

Zobacz galerię:
Giganci umysłu - Nagrody Nobla 2006

2005 - Ubiegłoroczna Nagroda Nobla z medycyny i fizjologii przypadła w udziale dwóm Australijczykom, Barry'emu J. Marshallowi i J. Robinowi Warrenowi za odkrycie bakterii Helicobacter pylori i jej roli w rozwoju choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy.

2004 - Nagroda Nobla z medycyny i fizjologii trafiła w ręce Richarda Axela i Lindy B. Buck z USA. Nagrodzono ich za badania nad receptorami węchowymi i układem węchowym - naukowcy dzięki serii pionierskich badań wyjaśnili, jak działa zmysł węchu.

2003 - Nobla przyznano za wykorzystanie rezonansu magnetycznego w medycynie. Laureatami zostali: Paul C. Lauterbur (USA) i sir Peter Mansfield (Wielka Brytania).

2002 - Nagrodzono badania nad udziałem genów w procesach rozwoju organów oraz za odkrycia związane z procesem zaprogramowanej śmierci komórek - apoptozy. Otrzymali ją: Amerykanin H. Robert Horvitz oraz dwóch badaczy brytyjskich: Sydney Brenner i John E. Sulston.

2001 - Laureatami Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii zostali Leland H. Hartwell (USA), R. Timothy (Tim) Hunt i Paul M. Nurse - obaj W. Brytania. Nagroda przyznana została za badania nad białkami biorącymi udział w regulacji cyklu komórkowego. W perspektywie odkrycia te mogą otworzyć nowe możliwości w terapii raka - głosi uzasadnienie nagrody.

2000
Arvid Carlsson, urodzony w Szwecji, profesor farmakologii. Nagroda za odkrycie, że dopamina jest bardzo ważnym przekaźnikiem w centralnym układzie nerwowym, biorącym m.in. udział w regulacji czynności ruchowych człowieka.
Paul Greengard, Amerykanin, prof. farmakologii i psychiatrii. Nagroda za odkrycie, w jaki sposób neuroprzekaźniki (jak dopamina, noradrenalina i serotonina)
działają na synapsy, tj. połączenia służące komórkom nerwowym do komunikacji.
Eric R. Kandel, ur. w Wiedniu, neurobiolog. Nagroda za odkrycie roli synaps w procesach uczenia się i zapamiętywania oraz mechanizmu ich regulacji.

1999 - Guenter Blobel (Niemcy, USA), urodzony w Niegosławicach (dawniej: Waltersdorf) w obecnym województwie lubuskim w Polsce, biochemik. Nagroda za odkrycie, że białka posiadają system wewnętrznej sygnalizacji regulujący ich transport i lokalizację wewnątrz komórki.

1998 - Robert R. Furchgott (USA), farmakolog; Louis J. Ignarro (USA), farmakolog; Ferid Murad (USA), farmakolog. Nagroda za odkrycia roli tlenku azotu jako cząsteczki sygnalizacyjnej w układzie sercowo-naczyniowym. To odkrycie zaowocowało m.in. opracowaniem jednego z najsłynniejszych leków ostatnich lat - viagry.

1997 - Stanley B.Prusiner (USA), biochemik. Nagroda za odkrycie prionów - nowego biologicznego czynnika zakaźnego - różnego od pierwotniaków, grzybów, bakterii i wirusów - i wyjaśnienie podstaw ich działania. Priony to białka, które w formie zmienionej, "wadliwej" powodują choroby neurodegeneracyjne mózgu u zwierząt i człowieka, noszące wspólną nazwę "gąbczastego zwyrodnienia mózgu".

1996 - Peter C. Doherty (Australia, USA), immunolog; Rolf M.Zinkernagel (Szwajcaria, USA), immunolog. Nagroda za odkrycie dotyczące funkcjonowania systemu odpornościowego w chwili, gdy rozpoznaje on komórki zarażone przez wirusy. Rolę w tym procesie spełniają w organizmie człowieka tzw. limfocyty T.

1995 - Edward B. Lewis (USA), embriolog; Christiane Nusslein- Volhard (Niemcy), embriolog; Eric F. Wieschaus (USA), biolog molekularny. Nagroda za badania nad biologią rozwoju muszki owocowej (Drosophila melanogaster), dzięki którym dokonano przełomu w poznaniu ważnych genetycznych mechanizmów decydujących o rozwoju zarodka w jego wczesnym stadium.

1994 - Alfred G. Gilman (USA), farmakolog; Martin Rodbell (USA), biochemik. Nagroda za odkrycie tzw. białek "G" i ich znaczenia w przenoszeniu sygnałów ze środowiska do wnętrza komórek większości organizmów.