Księżniczka Victoria wręczyła "Wodnego Nobla"

Nagrodę przyznaje jury powołane przez Królewską Szwedzką Akademię Nauk. Wyróżnia nią osoby, instytucje lub organizacje, "które swym działaniem szczególnie przyczyniają się do ochrony zasobów wodnych i do poprawy stanu zdrowia mieszkańców planety i jej ekosystemu."

Tegoroczny laureat, prof. Allan z Kings College w Londynie, zasłużył się opracowaniem metody pozwalającej określać ilości wody konieczne do wytworzenia najróżniejszych produktów. Potocznie nazwa się ją metodą obliczania wody wirtualnej.

Wyniki otrzymywane przez prof. Allana są zaskakujące. Dzięki jego obliczeniom wiadomo, że do wyprodukowania pary dżinsów (w całym procesie od uprawy bawełny po dostawę spodni do sklepu) zużywa się 10 tys. litrów czystej wody. Do otrzymania kubka kawy koniecznych jest 140 litrów wody, szklanki mleka - 200 l, hamburgera - 2400 l. Produkcja kartki papieru formatu A-4 wymaga 10 litrów, pary skórzanych butów - 8 tys. l, kromki chleba - 40 l, kartofla - 35 l, a jajka - 135 l.

W globalnym bilansie zużycia wody zaledwie 6% przypada na gospodarstwa domowe. Pozostałe 94% to jest właśnie "woda wirtualna", potrzebna do produkcji wszystkiego - od pomidorów po wahadłowce kosmiczne.

Nazwisko dorocznego laureata Stockholm Water Prize ogłaszane jest 22 marca, w Światowym Dniu Wody. Nagrodę wraz z premią pieniężną - 150 tys. dolarów wręcza się podczas odbywającego się w Sztokholmie Światowego Tygodnia Wody (World Water Week - WWW). Jego organizatorem jest sponsorowany przez państwo Stockholm International Water Institute (SIWI). Nagrodę fundują międzynarodowe i szwedzkie koncerny.

Tegoroczny Tydzień, na który składają się dziesiątki konferencji, seminariów, pokazów i dyskusji panelowych, zgromadził 2500 delegatów (w tym reprezentantów 200 organizacji pozarządowych) z 30 państw. Jednym z głównych problemów poruszanych w czasie WWW jest brak dostępu do czystej wody, odczuwany przez 900 mln mieszkańców Ziemi. Z tego powodu w dyskusjach padały w Sztokholmie nawet ostrzeżenia przed groźbą światowego konfliktu już nie o źródła energii, lecz o źródła wody.

Michał Haykowski