Księżna Kentu nie żyje. Pałac Buckingham potwierdza

Według komunikatu Pałacu Buckingham, księżna odeszła spokojnie w czwartek wieczorem w swoim domu w Pałacu Kensington, otoczona przez rodzinę.

Katarzyna, z domu Worsley, weszła do brytyjskiej rodziny królewskiej w 1961 roku, wychodząc za mąż za Edwarda, księcia Kentu. Pięć lat wcześniej poznała go w czasie, gdy stacjonował w koszarach wojskowych w północnej Anglii. Małżeństwo doczekało się trojga dzieci i dziesięciorga wnucząt.

Od 1969 roku współpracowała z organizatorami Wimbledonu – m.in. wręczała puchary zwycięzcom tego prestiżowego turnieju. Szczególne miejsce w historii zajęła scena z 1993 roku, kiedy to pocieszała Janę Novotną, która nie kryjąc łez rozpłakała się po porażce w finale singla. Czeska tenisistka dosłownie wtuliła się w ramiona księżnej.

– Wiem, że pewnego dnia wygrasz, nie martw się – powiedziała jej wtedy Katarzyna. Pięć lat później Novotna faktycznie zdobyła upragniony tytuł, potwierdzając trafność słów księżnej.

Jak przekazała agencja Reuters, stosunki księżnej z organizatorami turnieju uległy ochłodzeniu w 1999 roku, kiedy nie pozwolono jej wprowadzić do loży królewskiej 12-letniego syna przyjaciółki pogrążonej w żałobie.

Kolejny raz księżna znalazła się na czołówkach gazet w 1994 roku, kiedy zdecydowała się przejść na katolicyzm. Stała się wówczas pierwszym członkiem brytyjskiej rodziny królewskiej od czasów Karola II, który nawrócił się na katolicyzm na łożu śmierci w 1685 roku.

Ogromną pasją Katarzyny była muzyka. Wspierała organizacje charytatywne związane ze sztuką, a przez wiele lat pracowała także jako nauczycielka muzyki w szkole w Hull, położonej w północno-wschodniej Anglii.