Królowa Elżbieta II rozdała wielkoczwartkową jałmużnę
Elżbieta II rozdała tradycyjną wielkoczwartkową jałmużnę 87 mężczyznom i 87 kobietom wyróżnionym za pracę charytatywną i wytypowanych przez Kościół anglikański. Uroczystość, poprzedzona nabożeństwem, odbyła się w katedrze Chrystusa Króla w Oksfordzie.
Elżbiecie II towarzyszył książę Filip. Po uroczystości monarchini wpisała się do księgi gości i odwiedziła jeden z college'ów.
Przed wejściem do katedry ustawił się szpaler halabardników w tradycyjnych strojach. Królowej wręczono bukiet żonkili. Poprzednio taka wielkoczwartkowa uroczystość z udziałem monarchy odbyła się w oksfordzkiej katedrze w 1643 roku, w okresie wojny domowej, gdy Karol I miał w Oksfordzie swój dwór.
Liczba 87 odpowiada wiekowi monarchini, obchodzącej 87. urodziny 21 kwietnia. Każda z uhonorowanych osób otrzymuje dwie aksamitne sakiewki z monetami.
W czerwonej sakiewce były pamiątkowe monety o nominale 5 funtów i 50 pensów, nawiązujące do jubileuszu 60 lat panowania Elżbiety II.
Biała sakiewka zawiera wielkoczwartkową jałmużnę dawaną w zastępstwie obmywania nóg poddanym. Są to unikatowe monety o nominale 1, 2, 3 i 4 pensów, których łączna wartość wyniosła w tym roku 87 pensów. Monety do białych sakiewek bite są co roku w królewskiej mennicy.
W odróżnieniu od monet obiegowych, na których wizerunek Elżbiety II w okresie jej 60-letniego panowania zmieniano trzy razy, na pieniążkach rozdawanych w charakterze wielkoczwartkowej jałmużny (Maundy money) pozostał on bez zmian od koronacji z 1953 roku.
W przeszłości brytyjscy monarchowie - tytularni zwierzchnicy Kościoła anglikańskiego - poprzestawali na rozdawnictwie wielkoczwartkowej jałmużny w którymś z kościołów w Londynie. Elżbieta II zapoczątkowała zwyczaj wręczania jałmużny co roku w innym mieście.