W Krakowie pochowano prof. Wiktora Zina

Profesor zmarł po długim, pracowitym życiu, a mimo to zaskoczył nas swoim nagłym odejściem- mówił podczas mszy św. w Bazylice Mariackiej, koncelebrowanej przez 24 księży, ks. prałat Władysław Gasidło, dziekan dekanatu Kraków Centrum.

Jak stwierdził, "postać profesora wpisała się na stałe w naukowy i kulturalny pejzaż Krakowa", a "jego dzieło będzie owocować w różnych środowiskach". Podkreślił, że prof. Zin "zachwycał ludzi pięknem Bożego stworzenia, poszerzając w duszy człowieczej horyzonty piękna i rzeźbiąc serca swoim artystycznym zmysłem, otwierając je na największego artystę i niezgłębione piękno". Mszy św. przewodniczył bp Jan Szkodoń.

O zasługach prof. Zina mówili też licznie przybyli na pogrzeb przedstawiciele władz, przyjaciele i współpracownicy. Zmarłego żegnali m.in. kard. Stanisław Dziwisz i kard. Franciszek Macharski, delegacja z rodzinnego Hrubieszowa z grudką ziemi rodzinnej, przedstawiciele świata nauki, społeczności akademickich Krakowa, Warszawy, Rzeszowa. Podczas uroczystości grała kapela góralska, złożona z muzyków-studentów architektury Politechniki Krakowskiej, zabrzmiał również krakowski hejnał.

Śmierć prof. Wiktora Zina to nie tylko starta dla kultury, dla nauki, ale przede wszystkim strata dla Krakowa; dla miasta, które szczególnie ukochał, za które był szczególnie odpowiedzialny. Był osobą, która uczyła nas Krakowa i uczyła nas miłości do tego miasta. Kraków bez niego będzie innym miastem - mówił prezydent Krakowa Jacek Majchrowski. Wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego Jarosław Sellin w imieniu ministra dziękował zmarłemu "za wszystkie poruszenia serc, spowodowane odkrywaniem piękna tego świata, odkrywanego dzięki niemu".

Prof. Wiktor Zin urodził się 14 września 1925 roku w Hrubieszowie. Był absolwentem i wieloletnim profesorem Politechniki Krakowskiej. W latach 80. wykładał także na uniwersytecie w Zagrzebiu.

Od 1977 r. do 1981 r. był generalnym konserwatorem zabytków. Przeprowadził konserwację wielu zabytków architektury, m.in. w Krakowie, Zamościu, Opatowie. Doktor honoris causa uniwersytetu w Budapeszcie i Politechniki Krakowskiej, członek Meksykańskiej Akademii Architektury.

Uprawiał także rysunek i malarstwo. Był autorem popularnego cyklu telewizyjnego "Piórkiem i węglem", w którym przybliżał widzom osiągnięcia architektury krajowej i światowej, ilustrując jednocześnie wykład rysunkami węglem.