Kość kota zamiast szczątków Joanny d'Arc
Analizy laboratoryjne fragmentu płótna oraz kości z francuskiego muzeum w Chinon wykluczyły hipotezę, że mogą to być szczątki słynnej Joanny d'Arc. Jedna z badanych kości okazała się kością udową kota.
Od początku XX w. wielu historyków sugerowało, że depozyt przechowywany w muzeum we francuskim Chinon, miasteczku leżącym ok. 250 km na południowy-zachód od Paryża, może być szczątkami Joanny d'Arc, bohaterki narodowej Francji z czasów wojny stuletniej. Ostatnio zespół badaczy podjął się naukowej weryfikacji tej hipotezy.
Grupa 18 naukowców działających pod kierownictwem dr. Philippe'a Charliera z Centralnego Szpitala Uniwersyteckiego w Lille poddała szczątki szeregowi analiz mikroskopowych radiologicznych, chronologicznych i toksykologicznych.
Do badań wykorzystano dwie kości oraz fragment płótna. W wyniku badań jedna z kości okazała się kością udową kota. Druga z kości to fragment ludzkiego żebra pokrytego czarną substancją. Początkowo badacze podejrzewali, że może to być warstwa zwęglonej kości, jednak szczegółowa analiza wykazała, że są to organiczne i mineralne zanieczyszczenia, być może pozostałości preparatu używanego do balsamowania zwłok.
Badacze nadal oczekują na wyniki datowania szczątków metodą radiochronologiczną C14 oraz określenie płci na podstawie badań DNA, jednak już teraz są przekonani, że zawartość depozytu z muzeum w Chinon to nie szczątki słynnej Joanny d'Arc.
Joanna d'Arc spłonęła na stosie w Rouen i zgodnie z legendą jej prochy zostały wrzucone do Sekwany. Opowieść towarzysząca depozytowi z Chinon przekazuje inny przebieg zdarzeń. Rzekomo część prochów ze stosu została zatrzymana i była przechowywana w ukryciu w jednej z aptek Rouen aż do połowy XIX w. Stamtąd miała trafić do archidiecezji Tours i później do muzeum w Chinon.
Pierwsze wzmianki o depozycie z Chinon pojawiły się zaraz po beatyfikacji Joanny d'Arc w 1909 r. Bohaterka z połowy XV w. została ostatecznie kanonizowana w 1920 r.
Joanna d'Arc jest jedną z bohaterek narodowych Francji. Ta niepiśmienna nastolatka pochodząca z chłopskiej rodziny doznała, zgodnie z przekazami historycznymi, mistycznych przeżyć, które skłoniły ją do poprowadzenia wojsk francuskich przeciwko angielskim najeźdźcom.
Mimo braku jakiegokolwiek doświadczenia, po uzyskaniu zgody pretendującego do tronu Karola, oddziały pod jej komendą wyswobodziły szereg okupowanych miast, między innymi Orlean. Jej zwycięstwa umożliwiły koronację Karola na króla Francji.
Po serii zwycięstw Joanna d'Arc dostała się do niewoli i przy bierności Karola VII została skazana na śmierć. 30 maja 1431 spalono ją na stosie w Rouen.