Najstarszym świadectwem narodzenia się Chrystusa jest wzmianka chrześcijańskiego kronikarza Dionizego Mniejszego z 354 roku, który na polecenie papieża Jana I ustalił, z pewnym błędem, datę narodzin Jezusa na 4 rok p.n.e.
Niektórzy badacze optują za 7., inni za 6. rokiem p.n.e. Jeśli przyjmiemy za prawdziwą datę śmierci Heroda (4 r. przed Chrystusem), to Jezus urodził się przed tym rokiem. Został skazany na śmierć przez ukrzyżowanie za rządów prokuratora Judei Poncjusza Piłata. Datę ukrzyżowania określa się na okres między 30. a 35. rokiem życia Jezusa.
Chrześcijanie, nie znając faktycznej daty narodzin Chrystusa, obrali dzień przesilenia zimowego obchodzonego 25 grudnia w Rzymie pogańskim ku czci boga Słońca, by przeciwstawić mu narodzenie Boga Człowieka.
Według innej hipotezy, datę Bożego Narodzenia (25 grudnia) prawdopodobnie wydedukowano z apokryfów Nowego Testamentu, gdzie jest mowa o poczęciu Chrystusa dokonanym 25 marca. Stąd jego narodzenie powinno przypadać dziewięć miesięcy później - 25 grudnia.
