Kard. Sodano - oponent "polskich układów"

Nie krył swej niechęci do abp. Dziwisza i już od dawna oczywiste było, iż o wiele bardziej odpowiada mu żelazna hierarchia kościelna, aniżeli przyjacielskie porozumienie Polaków, którzy otaczali Jana Pawła II. W pamięci wielu ludzi utkwiła jego kontrowersyjna dla wielu katolików wypowiedź na temat ewentualnej dymisji Papieża. Powiedział wówczas: "Pozostawmy to sumieniu Ojca Świętego".

Kardynał Angelo Sodano urodził się 23 listopada 1927 r. w Isola d'Asti we Włoszech. Po ukończeniu studiów filozoficznych i teologicznych w seminarium biskupim w Asti kontynuował karierę naukową w Rzymie, uzyskując tytuł doktora teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim oraz prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Święcenia kapłańskie Sodano otrzymał 23 września 1950 r.

W 1959 r. został powołany do służby Stolicy Apostolskiej, po czym pełnił funkcję sekretarza Nuncjatury Apostolskiej kolejno w: Ekwadorze, Urugwaju i Chile. W roku 1968 został ponownie wezwany do Rzymu. Tym razem objął na 10 lat stanowisko w Radzie Publicznych Spraw Kościoła. 30 listopada 1977 r. papież Paweł VI podniósł go do godności arcybiskupa tytularnego Nova di Cesare i mianował Nuncjuszem Apostolskim w Chile. Sodano pracował tam kolejne 10 lat.

23 maja 1988 r. Jan Paweł II powołał go na stanowisko sekretarza ówczesnej Rady Publicznych Spraw Kościoła. Po wejściu w życie Konstytucji Apostolskiej "Pastor Bonus" abp Sodano objął 1 marca 1989 r. urząd sekretarza ds. relacji z państwami. W ramach tejże misji reprezentował Stolicę Apostolską na licznych zgromadzeniach międzynarodowych.

28 czerwca 1991 r. Papież Jan Paweł II mianował go kardynałem, a następnego dnia powierzył mu urząd Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej. Kardynała Angelo Sodano uważa się za dobrego dyplomatę. Doświadczenie nabyte w Radzie Publicznych Spraw Kościoła pozwala mu na doskonałe poruszanie się po świecie polityki. Między innymi dlatego zaangażował się on w negocjacje pokojowe w sprawie wojny w Iraku.

Sodano był jednym z najbliższych współpracowników Jana Pawła II. Reprezentuje on poglądy konserwatywne – sprzeciwia się antykoncepcji, święceniom kapłańskim dla kobiet i aborcji. Jako człowiek w „słusznym” wieku zdaje się być dobrym kandydatem przejściowym i wybranie go na Tron Piotrowy gwarantuje, że Kościół Rzymski nie podąży drogami reform.

Watykaniści podkreślają, że dużym minusem kard. Angelo Sodano jest brak doświadczenia duszpasterskiego. Całe życie był on dyplomatą, a to oznacza, że na sprawy dotyczące Kościoła będzie w stanie patrzeć jedynie przez pryzmat gospodarczo-społeczny.