Kampinoski Park Narodowy obchodzi swoje 50-lecie
W piątek mija 50 lat od utworzenia Kampinoskiego Parku Narodowego. 16 stycznia 1959 roku z inicjatywy profesorów Jadwigi i Romana Kobendziów w celu ochrony unikalnego kompleksu wydm śródlądowych i obszarów bagiennych na zachód od Warszawy, utworzono park narodowy. Jest to drugi pod względem powierzchni park narodowy w Polsce, który obecnie zajmuje obszar ponad 38,5 tys. hektarów.
Dyrektor parku Jerzy Misiak wyjaśnia, że podstawą stworzenia Kampinoskiego Parku Narodowego była chęć ochrony niezwykłej przyrody, w pradolinie Wisły. Najważniejszym elementem Kampinosu są właśnie wydmy śródlądowe, które poprzedzielane są bagnami. Tego typu teren jest jedyny w Europie.
Na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego znajduje się blisko 1400 różnych gatunków roślin, 66 gatunków drzew, 70 gatunków krzewów. Ponad 30 tysięcy hektarów powierzchni parku stanowi niezwykle cenny pierwotny las z sosnami mającymi ponad 200 lat.
W Kampinoskim Parku Narodowym żyje 215 gatunków ptaków, między innymi niezwykle rzadko spotykany Orzeł Bielik i Orlik Krzykliwy, są tu również stada żurawi i bociana czarnego. W Kampinosie żyją 52 gatunki ssaków. Wśród nich najcenniejsze to około 200 łosi, kilkanaście rysi i około 80 bobrów.
Kampinoski Park Narodowy to również obszar związany z historią Polski. Przez Puszczę Kampinoską - przypomina dyrektor Jerzy Misiak - przetoczyło się 11 wojen i powstań narodowych. Na terenie parku znajduje się kilka cmentarzy, w tym największy w Palmirach, gdzie Niemcy w czasie II wojny zamordowali ponad dwa tysiące polskich intelektualistów. Jest również 39 obiektów zabytkowych z różnych okresów państwa polskiego.
Kampinoski Park Narodowy to także niezwykle cenny, szczególnie dla warszawiaków, teren rekreacyjny. Park co roku odwiedza ponad milion turystów, którzy mają do dyspozycji bardzo dobrze przygotowane wszelkiego rodzaju szlaki. Na terenie parku działa kilka ośrodków edukacyjnych a w jednym z nich, w Smardzewicach, prowadzona jest hodowla żubrów.