Irena Santor obchodzi 50‑lecie pracy na scenie

Urodziła się 7 grudnia 1934 roku w Papowie Biskupim k. Bydgoszczy. Zaczęła śpiewać już w szkolnych chórach. Zapytana podczas jednego z czatów internetowych, od którego roku życia śpiewa, odpowiedziała, że "od zawsze". Ale z potrzeby serca, a nie dlatego, że chciałam być piosenkarką, bo tak naprawdę nie chciałam. Tak zrządził przypadek - podkreśliła.

Rekomendowana twórcy Ludowego Zespołu Pieśni i Tańca Mazowsze Tadeuszowi Sygietyńskiemu przez poznańskiego dyrygenta opery Zdzisława Górzyńskiego, została w 1951 roku przyjęta do zespołu. Spędziła w nim osiem lat, koncertując niemal na całym świecie.

W 1959 roku Santor odeszła z Mazowsza. Wtedy kolejny przypadek zdecydował o jej dalszych losach.

W tym samym roku popularny program estradowy "Zgaduj - Zgadula" obchodził jubileusz 50. wydania. W nim właśnie Irena Santor wystąpiła po raz pierwszy publicznie jako solistka. Debiut zaowocował propozycją nagrań dla Polskiego Radia. Santor nagrała wówczas piosenkę "Straciłam twe serce". Od tamtej pory nazwisko piosenkarki nie schodziło z plakatów, okładek płytowych, szpalt i okładek gazet codziennych oraz periodyków.

Dwa lata później artystka reprezentowała Polskę na festiwalu w Sopocie, gdzie dla walca "Embarras" wyśpiewała I nagrodę. III nagrodę otrzymała na festiwalu piosenki w Tokio w 1971 r. Nagrodę publiczności na festiwalu w Opolu zdobyła w 1974 roku (za "Nalej mi wina") i w 1975 r. (za "Idzie miłość"). Santor jest także laureatką opolskiego Grand Prix w 1779 roku i 1991 roku, za wybitne osiągnięcia w sztuce interpretacji piosenki.

Nagrywała dla Polskiego Radia, kilku wytwórni płytowych oraz do kilku filmów, m.in. "Przygoda na Mariensztacie" i "Klub Kawalerów". Współpracowała z popularnymi programami i kabaretami ("Wagabunda", "U Kierdziołka").

Jej najbardziej znane przeboje to: "Odrobinę szczęścia w miłości", "Embarras", "Już nie ma dzikich plaż", "Jak przygoda to tylko w Warszawie", "Małe mieszkanko na Mariensztacie".

W 2000 roku wydała album "Santor Cafe"; na płycie znalazły się największe światowe standardy w jej wykonaniu, autorstwa m.in. Burta Bacharacha, Michela Legranda i Huberta Girauda.

Dwa lata później nagrała album "Duety", na którym swoje popularne piosenki wykonała - w nowych wersjach i aranżacjach - z młodymi polskimi wokalistami, m.in. Edytą Górniak i Anną Marią Jopek. - Nie miałam tremy przed nagraniem tej płyty. Powodowała mną raczej ciekawość, jak inaczej, po swojemu zinterpretują moje piosenki młodzi koledzy - powiedziała artystka w jednym z wywiadów.

W 1995 roku ukazały się jej pamiętniki pt. "Miło wspomnieć" w opracowaniu Violetty Lewandowskiej. - To nie jest autobiograficzna książka. To jest większy, a nawet długi wywiad. Nie wiem czy napiszę autobiograficzną książkę. Moje życie jest zwykłe. Nie ma w nim nic nadzwyczajnego - podkreślała artystka.

Santor, mimo że jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych w Polsce piosenkarek, mówi, że nie ma problemów ze sławą. - Nie traktuję popularności jako czegoś stałego, niezmiennego, co ciągle będzie przy mnie. To bardzo miły dar od losu, który szanuję. Popularnością trzeba się umieć cieszyć. I nie traktować jej nazbyt serio - ocenia.

W 2008 roku na polskim rynku fonograficznym pojawiła się płyta pt. "Nasza niepodległa", nagrana przez kilkunastu polskich artystów, m.in. Irenę Santor. Album został wydany z okazji obchodów 90. rocznicy uzyskania niepodległości przez Polskę. Irena Santor zaśpiewała na nim jedną ze swoich najpopularniejszych piosenek "Powrócisz tu".