Czuma: polegnę w boju o zasady

RMF FM: To ostatni dzień pańskiego ministrowania?

Andrzej Czuma: A nie wiem tego. Ja jestem prawie zawsze gotowy do tego, żeby moje urzędowanie miało ostatni dzień.

Prawie zawsze, czyli dzisiaj też?

- Oczywiście.

Wierzy pan, że pan będzie jedną z ofiar afery hazardowej, czy taką ofiarą rykoszetową afery hazardowej?

- Widzi pan, zmiany w rządzie to niekoniecznie jest taka sytuacja, że się jest ofiarą. Premier każdego rządu na świecie ma prawo konstruować tak rząd, żeby spełniał on wymagania nie tylko profesjonalne, ale również, żeby był dobrze przyjmowany przez społeczeństwo.

Panie ministrze, ale wierzy pan w to, że premier ogłosi dziś pańską decyzję?

- Nie ma podstaw, ale jak ogłosi, to nie zapłaczę.

Ale podstaw nie ma?

- Nie ma podstaw. Dam pan przykład. Kiedy otrzymałem od pana Mariusza Kamińskiego 21 września powiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez Drzewieckiego i Chlebowskiego, przejrzałem wszystko bardzo starannie przez parę dni razem z najlepszymi znawcami sądownictwa i prokuratury – kończę już zdanie, pan się nie niepokoi – i zobaczyłem, że dowodu winy nie ma, ale jeszcze przed ogłoszeniem przez „Rzeczpospolitą” 28 września jednak skierowałem do śledztwa.

Panie ministrze, dzisiaj by pan powtórzył te słowa niewinności Drzewieckiego i Chlebowskiego?

- Kto panu tak powiedział?

Pytam, czy pan powtórzyłby te słowa? Czy dzisiaj patrząc na materiały Centralnego Biura Antykorupcyjnego uważa pan ich nadal za osoby niewinne?

- Ale ja w ogóle ich nie uważałem.

Nie, nie, nie.

- Strasznie panu współczuję, bo ktoś pana oszukał.

Nikt mnie nie oszukał. Dokładnie analizowałem pańskie słowa. Pan powiedział: „Dopóki nie zobaczę dowodów ich winy, uważam ich za osoby niewinne”.

- Inaczej powiedział. Pyta pani Monika Olejnik: „Czy Drzewiecki i Chlebowski są niewinni w tej sprawie?”. Odpowiadam: „Absolutnie nie widzę żadnych dowodów”, a to co innego niż niewinność.

To ja panu zaraz przytoczę inny cytat: „Brak jest stenogramów podsłuchów. Do momentu, kiedy nie zobaczę, uważam Zbigniewa C. i Mirosława D. za osoby niewinne”. To jest cytat z pańskiej konferencji prasowej.

- Oczywiście, że tak. To jest prawo rzymskie i prawo polskie.

Pytam, czy dzisiaj, zobaczywszy dowody ich winy czy niewinności, uważa pan ich nadal za niewinnych?

- Ja jeszcze nie zobaczyłem tych dowodów.

Czyta pan chyba czasami „Rzeczpospolitą”?

- „Rzeczpospolita” to nie jest źródło dowodów, proszę pana. Współczuję panu, że pan buduje świat według wizji „Rzeczpospolitej”. Strasznie panu współczuję.

Pan chyba będzie najkrócej urzędującym ministrem rządu Tuska. Bardzo panu współczuję panu, panie ministrze.

- Proszę pana, ale ja mam w świadomości, że dwa tygodnie temu 10,5 tysiąca młodych ludzi dostało się na aplikację. To jest rekord w historii najnowszej. I to jest mój sukces, i radość.

Od premiera albo od jego współpracowników usłyszał pan, że pan dzisiaj odejdzie?

- Nie. Nic takiego nie słyszałem.

Nie uważa pan to za dziwne, że najpierw media się dowiadują o dymisji ministra sprawiedliwości?

- Media spekulują.

Nie. Media się dowiadują. Politycy Platformy mówią to niemal otwarcie.

- Muszę panu współczuć, że pan to co drukowane uważa za prawdziwe. Tak było w PRL. Pan jeszcze czerpie z tych soków dawnych, peerelowskich.

- No i niech zapłaci. Bardzo dobrze.