Combino pod sąd

Termin, w jakim Siemens miał odpowiedzieć na ultimatum MPK w sprawie wagonów typu combino, minął w czwartek. – Czekamy jeszcze na ewentualny list, bo liczy się data stempla pocztowego, ale nadziei na porozumienie z producentem sobie nie robimy – mówi Jan Firlik, wiceprezes MPK odpowiedzialny za komunikację tramwajową.

Siemens i MPK podpisały umowę, na podstawie której wszelkie sprawy nierozstrzygnięte wyjaśni sąd polubowny. Jego działania określają szczegółowe przepisy. Każda ze stron przedstawia własnego arbitra. Dogadują się oni w sprawie powołania superarbitra – w ciągu 21 dni wybierają jedną osobę z 26-osobowej listy i wspólnie przystępują do wyjaśnienia wątpliwości dotyczących kontraktu. Według regulaminu sąd polubowny ma sześć miesięcy na przedstawienie wyroku.

Firma Siemens wpadła w kłopoty, gdy użytkownicy wyprodukowanych przez nią tramwajów wykryli błędy konstrukcyjne – karoseria wagonów rozpada się. Z każdym klientem z osobna producent musi podpisać umowę w sprawie wyjścia z kryzysu, sposobu naprawy wadliwie wykonanych tramwajów. Nie uda się wdrożyć programu naprawczego bez znalezienia nowej metody łączenia aluminiowych elementów karoserii. Właśnie z tym są największe problemy.

Poznańskie MPK jest w najkorzystniejszej sytuacji, bo tu tramwaje Siemensa jeżdżą krótko i wady nie zdążyły się ujawnić. Na wieść o kłopotach w innych miastach MPK przerwało odbiór techniczny sześciu sprowadzonych tramwajów. Do dziś stoją one w zajezdni. Siedem jeździ po mieście, a jeden wagon wrócił do Niemiec, gdzie ma przejść pilotażową naprawę. Do dziś jednak nie wiadomo, na czym będzie ona polegać.

- Ratuje nas dodatkowo to, że wszystkie kupione tramwaje są jeszcze na gwarancji – podkreśla Jan Firlik. MPK zapłaciło za sprowadzone tramwaje połowę ustalonej kwoty, czyli ok. 50 mln zł. Reszta ma wpłynąć na konto Siemensa po zagwarantowaniu, że tramwaje przeszły zmiany konstrukcyjne i nie przedstawiają już zagrożenia. Gdyby Siemensowi nie udało się wdrożyć programu naprawczego, MPK chce zwrócić wszystkie tramwaje i odzyskać wpłacone pieniądze.

Poznań boryka się z brakiem tramwajów. Kontrakt z Siemensem miał być sposobem na stopniową wymianę taboru na najnowocześniejszy, jaki można zdobyć na światowym rynku. Po zakupieniu pierwszych czternastu wagonów MPK zamierzało w następnych latach zamawiać kolejne. W obecnej sytuacji przyszłość poznańskiej komunikacji nie jest pewna. Rozwiązaniem problemów ma być wejście kapitałowe MPK do Fabryki Pojazdów Szynowych Cegielskiego. Firma ta przeprowadzałaby kompleksowe remonty tramwajów i produkowałaby nowe, nie tylko na potrzeby Poznania, bo z kłopotami borykają się wszystkie polskie miasta. Ostatnio FPS wygrała przetarg na dostawę tramwajów dla Warszawy. Czy oferowane przez fabrykę tramwaje mogłyby też wozić poznaniaków? Wiceprezes Firlik patrzy na to sceptycznie.

- Te tramwaje nie mają ani kawałka niskiej podłogi, a w polityce komunikacyjnej Poznania zapisany jest priorytet dla komunikacji tramwajowej. Pasażerów trzeba czymś zachęcić. Na pewno nie koniecznością wspinania się do tramwaju po schodach – mówi J.Firlik.

Tramwaje dla Warszawy to zmodyfikowane wagony typu 105N. Nikt ich jeszcze nie widział, znajdują się na deskach konstruktorów. Mają też zasadniczą wadę – składają się z dwóch wagonów. – Te drugie, doczepne wagony, jak wskazuje praktyka, są dewastowane znacznie częściej. Nam zależy na wagonach z przegubem – zwraca uwagę wiceprezes Firlik.

Józef Djaczenko