25 lat za 120 ciosów nożem

Ta brutalna zbrodnia z 2003 r. wstrząsnęła wtedy opinią publiczną. Wiosną owego roku w Lesie Winiarskim koło Buska Zdroju znaleziono zwłoki 21-letniej Justyny K. z ponad 100 ranami od noża. Prokuratura oskarżyła o tę zbrodnię koleżankę ofiary. Motywem zabójstwa miała być obawa Patrycji, że Justyna ujawni, iż ta ukradła jej kartę bankomatową i wypłaciła prawie 6 tys. zł.

Dziewczyny mieszkały w sąsiednich miejscowościach, znały się jeszcze ze szkoły, razem studiowały fizjoterapię w filii Akademii Świętokrzyskiej w Busku Zdroju.

Patrycja przyznawała się jedynie do kradzieży karty, potem dopasowywała wyjaśnienia do sytuacji na procesie i ostatecznie stwierdziła, że pobiła się z koleżanką w lesie, ale zostawiła ją tam żywą.

Kielecki sąd skazał Patrycję na dożywocie uznając, że dopuściła się brutalnej i haniebnej zbrodni. Podkreślano, że Patrycja miała doskonałą sytuację finansową i choć znała trudną sytuację materialną swej koleżanki, zdecydowała się podstępnie ją okraść, a pieniądze roztrwoniła na modne ubrania i kosmetyki.

Jeszcze przed wyrokiem kielecki sąd na podstawie pism z aresztu, w którym przebywała Patrycja informował, że jej zachowanie jest naganne, że więzienne władze dziewięć razy ją karały dyscyplinarnie, m.in. za próby wysyłania grypsów, zakłócanie ciszy nocnej, tatuaże i niestosowne zachowanie. Podkreślano, że dziewczyna stwarza problemy wychowawcze, jest despotyczna i nie interesuje się losem dziecka, które urodziła podczas aresztowania.

Obrońca skazanej wniósł apelację i w czerwcu zeszłego roku Sąd Apelacyjny w Krakowie obniżył karę zabójczyni z dożywocia do 25 lat więzienia. Krakowscy sędziowie podkreślali, że skazana jest młodą kobietą i wcześniej nie była karana, więc należy dać jej szansę na powrót do społeczeństwa po odbyciu kary.

Adwokat złożył kasację do Sądu Najwyższego domagając się uchylenia wyroków skazujących i ponownego procesu. Twierdził, że sądy niższej instancji niesłusznie przypisały jego klientce działanie ze szczególnym okrucieństwem, bo samo zadanie 120 ciosów nie świadczy w jego przekonaniu o "zamiarze przysporzenia ponadprzeciętnych cierpień ofierze".

Sąd Najwyższy odrzucił tę argumentację, a kasację obrony uznał za bezzasadną w stopniu oczywistym, co jest najradykalniejszą formą oddalenia takiego odwołania.

Sędzia Józef Skwierawski w ustnym uzasadnieniu tej decyzji SN podkreślił, że niższe instancje prawidłowo ustaliły przebieg zdarzeń, zaś samo zadanie co najmniej 120 ciosów może być uznane za szczególne okrucieństwo tym bardziej, że - jak wynika z opinii biegłych - Partycja najpierw tylko raniła swą koleżankę w sposób nie zagrażający bezpośrednio jej życiu - śmiertelne ciosy zadała na końcu, w ostatniej fazie zbrodni.