Erik Weihenmayer stracił wzrok, gdy miał 13 lat. Dwadzieścia lat później w laboratorium Uniwersytetu Wisconsin w Stanach Zjednoczonych swobodnie chwyta wirującą piłkę i przygląda się migotaniu płomienia świecy. Jego oczy są tak samo niewidome, jak były.
To dr Paul Bach-y-Rita, neurolog z uniwersyteckiej kliniki w Wisconsin, wpadł na pomysł zastępowania jednego utraconego zmysłu swoich pacjentów innym. W przypadku Weihenmayera zamiast wzroku wykorzystał dotyk.
Źródło artykułu: WP Wiadomości
