Zmarł pionier badań DNA Maurice Wilkins

Wilkins przyczynił się do odkrycia struktury podwójnej helisy DNA za co, w towarzystwie Francisa Cricka i Jamesa Watsona, otrzymał w 1962 r. nagrodę Nobla. W rzeczywistości do odkrycia struktury DNA przyczyniła się także niedoceniona za życia Rosalind Franklin.

Śmierć Wilkinsa miała miejsce zaledwie dwa miesiące po zgonie Francisa Cricka.

W 2003 r. ukazała się autobiografia badacza, "The Third Man Of The Double Helix" (Trzeci człowiek podwójnej helisy).

Urodzony w 1916 r. Wilkins używał metody dyfrakcji rentgenowskiej do badania struktury DNA. W pracach, jakie w 1950 r. podjął w King's College London, grupa jego współpracowników uzyskała obrazy DNA o niespotykanej wcześniej wyrazistości. To przekonało młodego genetyka Jima Watsona, że właśnie dane rentgenowskie pomogą rozwiązać zagadkę "kodu życia".

Nikt dziś nie kwestionuje sukcesu Cricka i Watsona w wyjaśnieniu zasad budowy DNA. Jednak zależność tego odkrycia od wyników pracy Wilkinsa, a jeszcze bardziej od eksperymentów Rosalind Franklin, bywa często niezauważana.