Zabójstwo Lindh: DNA podejrzanego na narzędziu zbrodni
Szwedzka prasa twierdzi, że policja dysponuje mocnymi dowodami, że aresztowany w ubiegłym tygodniu osobnik zabił minister spraw zagranicznych Annę Lindh.
01.10.2003 | aktual.: 01.10.2003 22:34
Według dziennika "Expressen", powołującego się na źródła zbliżone do policji, próbki DNA pobrane z porzuconego na miejscu przestępstwa narzędzia zbrodni - noża - są identyczne z kodem DNA podejrzanego. Policja odmówiła potwierdzenia tej informacji.
24-letni Mihajlo Mihajlović nie przyznaje się do winy. Prasa twierdzi jednak, że przyznał się do zabójstwa matce i krewnym.
Próbki DNA zostały zbadane przez specjalistyczne laboratorium w Wielkiej Brytanii.
Prowadzący śledztwo mają czas do 10 października na postawienie Mihajloviciowi formalnych zarzutów.
Anna Lindh została kilkukrotnie pchnięta nożem 10 września, gdy robiła wraz z przyjaciółką zakupy w domu handlowym NK (Nordiska Kompaniet) w centrum Sztokholmu. Zmarła następnego dnia w wyniku odniesionych ran. Zabójcy udało się uciec. Na miejscu przestępstwa zostawił nóż, którym śmiertelnie zranił swą ofiarę, koszulkę i czapkę baseballową.
Urodzony w Szwecji z rodziców Serbów Mihajlo Mihajlović został według szwedzkiej prasy wysłany w wieku 6 lat na wychowanie do dziadków do Jugosławii. Wrócił po siedmiu latach, zapomniawszy prawie zupełnie języka szwedzkiego, co sprawiło, że jego adaptacja w nowym środowisku była bardzo trudna.
Mężczyzna podobno chorobliwie reagował na osoby prominentów, demonstrując wobec znajomych szczególną nienawiść do pani Lindh, której nie mógł wybaczyć poparcia nalotów NATO na Jugosławię w 1999 roku.
Jak twierdzi prasa, na pięć dni przed zamachem został on zwolniony ze szpitala psychiatrycznego. W 1997 roku był skazany za zaatakowanie swojego ojca nożem kuchennym.
Anna Lindh była jednym z najpopularniejszych polityków w swym kraju. Należała do euroentuzjastów i głównych zwolenników włączenia Szwecji do strefy euro. W cieniu jej śmierci odbyło się 14 września w Szwecji referendum w sprawie wprowadzenia euro. Zwyciężyli w nim przeciwnicy zamiany korony na wspólną europejską walutę.
