Wystawa Aliny Szapocznikow w Centre Pompidou w Paryżu
Ponad 100 rysunków Aliny Szapocznikow będzie można oglądać od dziś na wystawie w muzeum Centre Pompidou w Paryżu. To kolejne po ekspozycjach m.in. w Brukseli, Nowym Jorku i Los Angeles przedsięwzięcie promujące twórczość polskiej rzeźbiarki na świecie.
Na paryskiej wystawie "Alina Szapocznikow, du dessin a la sculpture" ("Od rysunku do rzeźby") zgromadzono rysunki artystki z kolekcji Centre Pompidou. Tematem prac jest ciało Szapocznikow doświadczone chorobą nowotworową.
Wystawę w Centre Pompidou w Paryżu zorganizowała galeria Lovenbrouk we współpracy z Instytutem Polskim w Paryżu. Ekspozycji "Alina Szapocznikow: od rysunku do rzeźby" towarzyszy publikacja albumu z tekstami francuskiej artystki Annette Messager, kuratora Centre Pompidou Jonasa Strantza oraz francuskiego krytyka sztuki Anne Tronche. Wystawa będzie czynna do 20 maja 2013 r.
Pierwsza duża wystawa prac rzeźbiarki za granicą została zrealizowana w ramach programu kulturalnego polskiej prezydencji w 2011 r. w Centrum Sztuki Współczesnej WIELS w Brukseli. Potem ekspozycja była prezentowana w Hammer Museum w Los Angeles. Do końca stycznia br. prace Szapocznikow można było oglądać w Museum of Modern Art w Nowym Jorku.
Szapocznikow jest uznawana za jedną z najwybitniejszych polskich rzeźbiarek. Znana jest głównie jako autorka odlewów własnego ciała wykonanych z poliestru, własnych ubrań, strzępów gazet, fotografii i przedmiotów osobistych.
Alina Szapocznikow urodziła się w 1926 r. w Kaliszu w rodzinie żydowskich lekarzy. W czasie II wojny światowej przebywała w gettach w Pabianicach i Łodzi oraz w niemieckich obozach koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau, Bergen-Belsen i Theresienstadt. Po wyzwolenie z obozu wyjechała do Pragi, gdzie studiowała w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej w Pradze. Potem wyjechała na studia do Paryża. W Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts była wolną słuchaczką w pracowni Paula Niclausse'a.
Po powrocie do Polski w latach 50. tworzyła w stylu socrealistycznym. Jej sztuka była prezentowana m.in. w Zachęcie. Artystka wykonywała prace na zamówienie polskiego rządu i reprezentowała Polskę na Biennale w Wenecji.
Po ponownym wyjeździe do Paryża w 1963 r. Szapocznikow zaczęła eksperymentować ze sztuką rzeźbiarską, wykonywała m.in. odlewy własnego ciała w tworzywach sztucznych. W Paryżu nawiązała kontakt z ruchem jednoczącym artystów tworzących w nurcie nowego realizmu.
Zmarła w 1973 r. w sanatorium Praz-Coutant w Passy na południu Francji.