Wredna mowa, czyli zalew epitetów w języku polityków
Zalew chamstwa, insynuacji, epitetów w języku politycznym to nie tylko i nie tyle mowa nienawiści, ile coś, co nazwaliśmy wredną mową - pisze "Polityka".
Nie chodzi tu o zwykłe internetowe hejterstwo, wymierzane głównie w rozmaitych celebrytów. Chodzi o atak motywowany i ukierunkowany politycznie. Przepraszamy – teraz musi być trochę (i tak w miarę łagodnych) cytatów.
Prezydent Komorowski to zatem „matoł ortograficzny, bul Komoruski”; „Bul ma kontuzję baraniego łba, POsrywa w gacie na myśl o Antonim Macierewiczu”.
„PO moralne szambo Tusk żałosny oszust” – ta fraza jest podlepiana w wielu wątkach w niezmienionej postaci (co może także świadczyć o zorganizowanym trollingu). Wszystkie te cytaty, wybrane niemal na chybił trafił z tysięcy wpisów, pochodzą z forów dyskusyjnych prawicowych portali: wPolityce.pl, niezależna.pl, salon24.pl i fronda.pl – nieusuwane, niemoderowane, minimalnie tylko różniące się formą od publikowanych tam artykułów i komentarzy.
Wredna mowa, zalewająca tamte fora, portale, publikacje, to śmieciowa pseudoopinia, potwarz, emocjonalny, spontaniczny bełkot albo przeciwnie – wystudiowana insynuacja. Ujawnia się w niej pogarda, odhumanizowanie przeciwnika, traktowanie go tylko jako pozbawionego ludzkich cech reprezentanta klasy, grupy, bandy, kliki, które trzeba wszystkimi metodami zwalczać.
Ta forma „politycznej ekspresji”, jakoś tam obecna w Polsce od lat, dziś wyraźnie dominuje w prawicowej retoryce. Jak doszło do takiego stanu?
Wredna mowa jest zaraźliwa. Ona degeneruje polityczny przekaz. To, jakich słów się używa, wpływa na to, jak się myśli, tych sfer nie da się oddzielić. Jeśli politycznych przeciwników nazywa się mafią i zdrajcami, to tak trzeba ich będzie kiedyś potraktować.
Źródło: Polityka