Windows : płyta ratunkowo-serwisowa
Przychodzi czas ponownej instalacji systemu Windows, a Ty masz ochotę wyrwać sobie włosy z głowy? Program Windows Unattended CD Creator położy kres wielogodzinnemu ślęczeniu przy komputerze. Wszystkie aktualizacje dostępne na płytach z Windows, ulubiona przeglądarka WWW, komunikator, przeglądarka grafiki, sterowniki i co tylko chcesz, zainstalowane domyślnie? To nie sen, ale efekt przygotowania własnej bootowalnej instalacji Windows 2000, XP lub 2003. Prezentujemy bezpłatne narzędzie przeznaczone dla domowych majsterkowiczów oraz profesjonalistów, którzy muszą często instalować, konfigurować i zmieniać swój system.
Program Windows Unattended CD Creator 1.01 posiada polski interfejs użytkownika, który znacznie ułatwia posługiwanie się tym narzędziem. Aplikacja, jak już wspomniano, służy do przygotowywania własnej instalacji systemu Windows. Poświęcając popołudnie na stworzenie własnej konfiguracji zaoszczędzisz wiele godzin, kiedy będziesz musiał instalować system od nowa. Dzięki temu narzędziu można wybrać sterowniki, komponenty, aktualizacje bezpieczeństwa oraz ustawienia sieciowe. Wszystko czego potrzebujesz znajduje się na jednej dyskietce. Wybierz ulubione programy i zainstaluj własny system. Bardzo wygodne są zakładki u góry okna, które zawierają logiczne podzielone elementy. Można powiedzieć, że są to kolejne etapy całego procesu: Źródło-CD, Nienadzorowana, Użytkownik, Mod, Sterowniki, HOTFIXy, Software i Gotowe. Oczywiście na samym końcu znalazły się informacje o autorach, podziękowania oraz informacje o tłumaczu. Dla porządku warto zaznaczyć, że do swojego działania program wymaga środowiska Microsoft .NET Framework.
Legalna kopiaPraca z programem wymaga posiadania przez użytkownika legalnej wersji systemu operacyjnego, ponieważ kopiuje on pliki systemowe z płyty do nowego folderu i tam przygotowuje specjalną wersję instalatora Windows. Pamiętaj, żeby rozsądnie wybrać miejsce takiego folderu roboczego, aby się nie okazało, że po nagraniu najnowszych łatek i aktualizacji systemowych już nie będziesz miał miejsca na dysku twardym. Jeśli Twoja płyta Windows XP nie zawiera dodatku Service Pack 2 rozsądnie będzie wskazać miejsce pobranego z Sieci uaktualnienia. Przypomnijmy, że jest ono na tyle istotne, że bez niego po podłączeniu "świeżego" systemu ( bez zabezpieczeń ) do Internetu masz dużą szansę na zawirusowanie dysku. Późniejsza walka ze szpiegami, trojanami i innym paskudztwem jest nie do pozazdroszczenia i praktycznie niweluje zyski z instalacji systemu od nowa.
Instalacja nienadzorowana i bez IEKażdy, kto musiał zainstalować system Windows jednego dnia na kilku lub kilkunastu komputerach wie, że nieoceniona jest płyta instalacyjna, która nie wymaga od użytkownika ingerencji ( wpisywania klucza, podawania nazwy użytkownika, nazwy komputera, ustalania hasła administratora, itd. ). Kiedy wybierzesz zakładkę Nienadzorowana możesz podać te wszystkie rzeczy raz na zawsze. Polecamy uważne wypełnienie poszczególnych pól, z zastrzeżeniem hasła administratora - podaj bardzo proste lub nie używaj go wcale ( chyba, że wymaga tego domena ), bo za parę miesięcy nie będziesz go pamiętał i trzeba będzie wszystko zaczynać od nowa. Oczywiście przy pierwszym uruchomieniu Windows warto podać właściwe hasło admina. Jeśli korzystasz z Internetu i wymaga on specjalnej konfiguracji ( podanie konkretnego adresu MAC lub w komputerze jest więcej niż jedna karta sieciowa ) możesz dokładnie ustawić poszczególne parametry na tym poziomie przygotowań.
Zakładka Komponenty to prawdziwa gratka dla wrogów domyślnej instalacji Windows. Tutaj możesz usunąć raz na zawsze instalację Windows Media Playera, Painta, gier, komunikatora Microsoft Messenger, Outlook Expressa, usługę faksu oraz przeglądarkę stron WWW - Internet Explorer.Użytkownik na życzenieJeśli z Twojego komputera korzysta więcej niż jedna osoba, warto nadać jej mniejsze uprawnienia, niż typ administratora, zwłaszcza jeśli jest to młodsze rodzeństwo lub Twoje pociechy. Podobnie sprawa wygląda z maszynami w pracy, do których dostęp muszą mieć administratorzy i zwykli użytkownicy. Dzięki przygotowaniu listy osób i przypisaniu ich do odpowiedniej grupy nie trzeba będzie robić tego później. Na tym poziomie podaj loginy użytkowników oraz hasła. W przypadku takiego instalatora warto przypisać niezbyt skomplikowane hasła ( np. 123 lub qwerty ), które dopiero przy pierwszym uruchomieniu będą zmieniane na indywidualne.
Kilka dodatkowych ustawień...
Kolejna zakładka to Mod umożliwiająca podmianę dowolnego pliku z płyty instalacyjnej na inny. W ten sposób można np. podmienić logo w trakcie uruchamiania systemu. Z kolei Sterowniki oszczędzi Ci mnóstwa restartów i wkładania do napędów dyskietek i płyt do poszczególnych urządzeń zainstalowanych lub podłączonych do komputera. Tutaj możesz wskazać pliki konfiguracyjne INF lub OEM obsługujące urządzenia SCSII, SATA lub macierze RAID.
W HOTFIX możesz wskazać instalatorowi łatki systemowe i do aplikacji publikowane co miesiąc przez Microsoft. Co więcej masz także kontrolę nad kolejnością wprowadzania ich do systemu oraz wprowadzania parametrów w trakcie ich uruchomienia.
Software, czyli to co, najważniejszeW zakładce Software znajduje się cała esencja tego narzędzia, czyli możliwość automatycznej instalacji dowolnych programów. W tym celu wprowadź nazwę programu np. "Przeglądarka Firefox", wskaż gdzie znajduje się instalator i gotowe. Jeśli pracujesz w środowisku sieciowym, to możesz skorzystać z dysku sieciowego i tam umieścić pliki źródłowe, co zaoszczędzi miejsce na płycie. Po każdej pozycji możesz wstawić znacznik Reboot, który będzie prosił użytkownika o ponowne uruchomienie komputera. Jeśli chcesz zainstalować więcej programów, przemyśl ich kolejność - najpierw zainstaluj program antywirusowy, zaporę ogniową, sterowniki karty graficznej, przeglądarkę, a dopiero potem pakiet biurowy, przeglądarki grafik i inne elementy. Gotowe
Na koniec narzędzie sugeruję usunięcie niektórych katalogów z płyty instalacyjnych, które nie są zwykle potrzebne do normalnej pracy. Użytkownik może zaznaczyć każdy z nich. Oczywiście zrobisz to na własne ryzyko.
Na koniec pozostaje stworzyć obrazy płyt ISO, które będą mogły zostać nagrane na nośniki optyczne. Dobrym rozwiązaniem jest opcja podziału dużego pliku na mniejsze. Jeśli masz nagrywarkę DVD, a instalacja zajmuje kilka gigabajtów możesz stworzyć stosowny obraz, który zmieści się na jednej, a nie kilku płytach.