W Legnicy wyleczono pomniki przyrody
Ponad 330 cennych drzew wyleczono w Legnicy
w ramach trwającej od sierpnia specjalnej akcji, mającej pomóc
roślinom w walce z chorobami, infekcjami i atakującymi ich
szkodnikami.
31.10.2005 | aktual.: 31.10.2005 20:37
W ten sposób wydłużamy życie zabytkowych drzew, które mamy w mieście - wyjaśniła Ludmiła Kubicka-Sopel z Urzędu Miasta w Legnicy.
Legnica, która na początku minionego stulecia słynęła jako miasto parków i ogrodów, ma największy na Dolnym Śląsku zasób pomników przyrody, jest też pod tym względem w czołówce krajowej. Wiele z drzew w legnickim parku miejskim ma 150-200 lat.
Drzewa nieleczone szybciej się starzeją i znacznie gorzej wyglądają, bowiem dużą część swojej energii zużywają na samoleczenie, czyli walkę ze szkodnikami lub wirusami. Pomagając im w likwidowaniu stanów chorobowych sprawiamy, że są piękniejsze i dłużej żyją - wyjaśniła Kubicka-Sopel, dyrektor wydziału infrastruktury komunalnej w legnickim magistracie.
Podczas trwającej trzy miesiące akcji pracownicy specjalistycznej firmy penetrowali korony drzew sprawdzając, czy nie ma tam zainfekowanych konarów. Usuwali stare i osłabione gałęzie, formowali na nowo kształt korony drzew, a gdy zachodziła taka konieczność - stosowali leczenie farmakologiczne aplikując drzewom odpowiednie lekarstwa.
Akcję zakończono w ostatnich dniach. Po skontrolowaniu wykonanych zabiegów oraz ich jakości, jesteśmy zadowoleni z efektów, prace te pozwolą bowiem uratować wiele z naszych zabytkowych roślin - podkreśliła rozmówczyni. Dodała, że akcja kosztowała 60 tys. zł, a sfinansowały ją Wojewódzki oraz Gminny Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Wśród wyleczonych gatunków drzew znalazły się m.in. klony zwyczajne, dąb szypułkowy, klon jawor, sofora japońska, skrzydłoorzech kaukaski.
Ponad 200 drzew objętych akcją rośnie w parku miejskim, a 150 z nich to pomniki przyrody m.in. dąb czerwony, dąb błotny, jesion wyniosły, wierzba biała, topola czarna oraz wiąz szypułkowy.
Legnica w okresie międzywojennym znana była w Europie jako miasto zieleni, parków i ogrodów. W 1926 roku odbyła się tu światowa wystawa ogrodnicza. Architektoniczne założenie Parku Miejskiego zostało zrealizowane na przełomie XIX i XX wieku. W latach swojej największej świetności park stanowił połączenie ogrodu botanicznego z miejscem wypoczynku, rozrywki, a nawet - zwierzyńcem. Jak podają kroniki, w tym czasie zgromadzono tutaj ciekawą kolekcję roślin ozdobnych, która do dzisiaj zadziwia bogactwem gatunków i odmian.
