W Hiszpanii potwierdzono dwa pierwsze przypadki gorączki krwotocznej. Nie ma na nią szczepionki
• W Hiszpanii odnotowano dwa przypadki gorączki krwotocznej krymsko-kongijskiej
• Po raz pierwszy potwierdzono jej występowanie w Europie Zachodniej
• Na tę chorobę nie ma żadnej szczepionki
• Zmarł 62-letni mężczyzna zarażony chorobą, a pielęgniarka, która się nim zajmowała, trafiła do szpitala
• Objawy pojawiają się nagle i należą do nich m.in.: gorączka, bóle mięśni, zawroty głowy, bóle szyi i sztywność
Hiszpańskie władze sanitarne potwierdziły, że odnotowano pierwsze w Europie Zachodniej przypadki gorączki krwotocznej krymsko-kongijskiej. Zmarł 62-letni mężczyzna, a pielęgniarka, która się nim zajmowała, trafiła do szpitala.
Krymsko-kongijska gorączka krwotoczna to choroba zakaźna wywoływana przez wirusa przenoszonego na ludzi m.in. przez komary, kleszcze i niektóre gryzonie. Zarazić można się m.in. przez kontakt z wydzielinami lub odchodami zarażonych gryzoni. Choroba może przenosić się z człowieka na człowieka, poprzez kontakt z płynami ustrojowymi. Jej śmiertelność może sięgać 40 procent.
25 sierpnia w szpitalu w Madrycie zmarł 62-letni mężczyzna cierpiący na gorączkę krwotoczną krymsko-kongijską. Wcześniej przebywał w innej klinice. Tam zajmowała się nim pielęgniarka, która się zaraziła się od 62-latka.
Kobieta przebywa obecnie w izolatce w madryckim szpitalu La Paz-Carlos III, który specjalizuje się w leczeniu chorób zakaźnych.
Na krymsko-kongijską gorączkę krwotoczną nie ma żadnej szczepionki. Choroba występuje w środkowej i północno-wschodniej Afryce, na Bałkanach, na Bliskim Wschodzie i w Azji - wynika z danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).
Po raz pierwszy potwierdzono jej występowanie w Europie Zachodniej.
Po ukąszeniu kleszcza okres wylęgania choroby wynosi zazwyczaj od jednego do trzech, a niekiedy aż dziewięciu dni. Jest on nieco dłuższy w przypadku kontaktu z krwią i innymi płynami ustrojowymi.
Objawy pojawiają się nagle i należą do nich m.in.: gorączka, bóle mięśni, zawroty głowy, bóle szyi i sztywność, podrażnienie oczu i światłowstręt. Może dochodzić też do nudności, wymiotów, biegunki, bólu brzucha i gardła, a także do wahań nastroju. Po kilku dniach może pojawić się senność, depresja i osłabienie.
Inne możliwe objawy kliniczne to przyspieszenie akcji serca, powiększenie węzłów chłonnych i krwawienie wewnętrzne. Może też dojść do zapalenia wątroby, niewydolności nerek czy płuc. Śmierć następuje w drugim tygodniu, a u tych, którzy przeżyją, poprawa stanu zdrowia następuje w 9. lub 10. dniu.