Ustawa abonamentowa przyjęta
Sejm przyjął ustawę o opłatach abonamentowych. Zgodnie z nią, maksymalna miesięczna opłata za używanie odbiornika radiowego ma wynosić 0,7% minimalnego wynagrodzenia za pracę, a za używanie radia i telewizji - 2,2%. Oznacza to maksymalnie 6 zł opłaty za radio i 18,80 zł - za radio i telewizję.
03.03.2005 | aktual.: 03.03.2005 21:23
Za przyjęciem ustawy głosowało 331 posłów, 22 było przeciw, 64 wstrzymało się od głosu.
Ustawa określa maksymalne stawki abonamentu. Ostatecznie, o tym, ile wynosić będzie opłata zdecyduje Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji w swoim rozporządzeniu. Rada może zmniejszyć jej wymiar. Obecnie abonament radiowy miesięcznie wynosi 5 zł, a radiowo- telewizyjny - 15,80 zł.
KRRiT ma ogłosić do 30 czerwca 2005 r. nowe stawki opłat abonamentowych.
Sejm przyjął dwa wnioski mniejszości do tej ustawy. Jeden z nich, zobowiązuje zarządy Telewizji Polskiej i Polskiego Radia (oraz jego spółki regionalne) do publicznego sprawozdania z wykorzystania wpływów z abonamentu na realizację misji publicznej. Drugi wniosek zobowiązuje KRRiT, by w przypadku ustalenia niższych stawek abonamentowych uwzględniała także "stopień i sposób wykorzystania środków pochodzących z tych opłat w roku ubiegłym".
Poparcia nie zyskała poprawka PO zmniejszająca wymiar abonamentu do 0,5% minimalnego wynagrodzenia za radio i 1,5% za radio i telewizję (czyli miesięcznie za radio - 4,30 zł, a za rtv - 12,80 zł). Sejm nie przyjął też poprawki Mariusza Grabowskiego (Porozumienie Polskie), która pozwalała odbiorcom na przeznaczenie do 10% z abonamentu na tzw. nadawcę społecznego (takim nadawcą jest m.in. Radio Maryja).
Zgodnie z ustawą, osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa go (jeśli ktoś posiada tylko odbiornik zepsuty, nie musi płacić abonamentu).
Ustawa wyjaśnia, że odbiornikiem rtv jest "urządzenie techniczne dostosowane do odbioru programu".
Osoby fizyczne płacą jeden abonament, niezależnie od tego, ile odbiorników mają w domu. Tylko jedną opłatę uiszczają też publiczne i niepubliczne szkoły, publiczne zakłady opieki zdrowotnej, sanatoria, żłobki, domy pomocy społecznej. Pozostałe instytucje i firmy płacą za każdy posiadany odbiornik rtv.
Z opłat abonamentowych zwolnione są m.in. osoby z pierwszą grupą inwalidzką, całkowicie niezdolne do pracy i samodzielnej egzystencji, niewidomi, niesłyszący oraz osoby, które ukończyły 75 rok życia. Jeśli jednak zamieszkują one we wspólnym gospodarstwie domowym z co najmniej dwiema osobami, które ukończyły 26 rok życia, wtedy nie przysługuje im zwolnienie z abonamentu.
Tak jak obecnie, w przypadku stwierdzenia używania niezarejestrowanego odbiornika grozi kara w wysokości 30-krotnej miesięcznej opłaty abonamentowej. W przypadku uchylania się od zapłacenia kary poczta (za jej pośrednictwem zbierany jest abonament) będzie mogła kierować sprawę do urzędów skarbowych w celu egzekucji należności.
W wyjątkowych sytuacjach (względy społeczne, przypadki losowe) Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może umorzyć lub rozłożyć na raty zaległości w płaceniu abonamentu.
Zmiany w przepisach dotyczących abonamentu były konieczne po wrześniowym orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego, który uznał, że przepisy abonamentowe, zwłaszcza dotyczące wysokości tej opłaty, są niewłaściwie ustanawiane rozporządzeniem KRRiT, zamiast ustawą. Trybunał dał parlamentowi rok na zmianę tego stanu. Po orzeczeniu TK prezesi mediów publicznych zaapelowali do parlamentarzystów, o jak najszybsze podjęcie działań zmierzających do ustabilizowania ich sytuacji finansowej.
Według danych TVP i PR, Polskie Radio oraz regionalne ośrodki radiowe finansowane są w 76% z wpływów abonamentowych. W TVP abonament stanowi 34% jej budżetu.
