Trumna z ciałem siostry Łucji spoczęła w Fatimie
Doczesne szczątki jednej z trojga
pastuszków, którym w maju 1917 roku objawiła się Najświętsza
Panienka, siostry Łucji od Jezusa (Maria Lucia dos Santos)
powróciły do Fatimy, do miejsca objawień, aby spocząć
obok prochów jej dwojga kuzynów.
Siostra Łucja, która miała wtedy 10 lat i żyła najdłużej z całej trójki, w rok po śmierci została przewieziona do sanktuarium fatimskiego, wzniesionego w miejscu, gdzie według jej relacji, ukazała się im i przemówiła do nich Maryja Dziewica.
Prawie 250 tys. pielgrzymów z całej Portugalii i z innych krajów, przede wszystkim z Hiszpanii, przybyło z tej okazji w niedzielę do Fatimy, mimo zimna, wiatru i deszczu.
Na życzenie zakonnicy, jej szczątki spoczywały przez rok w klasztorze ss. karmelitanek pod wezwaniem Św. Teresy w Coimbrze, gdzie siostra Łucja spędziła w klauzurze ostatnie 46 lat życia.
Pierwszym aktem, po ekshumacji, była uroczystość w klasztorze, z którego trumna z prochami została przewieziona do Nowej Katedry w Coimbrze, gdzie podczas mszy pożegnali siostrę Łucję mieszkańcy tego uniwersyteckiego miasta z wielkimi tradycjami.
Kondukt składający się z 19 pojazdów, w których zajęli miejsca członkowie rodziny i karmelitanki z klasztoru w Coimbrze, przejechał 90 km dzielących miasto od sanktuarium fatimskiego.
Mimo pogarszającej się pogody - deszcz przeszedł w silny grad - wokół Kaplicy Objawień w Fatimie, dokąd przeniesiono na ramionach trumnę na czas modlitwy różańcowej, zgromadził się ogromny tłum wiernych.
Następnie prochy siostry Łucji i wizerunek Matki Boskiej Fatimskiej przewieziono do bazyliki w Fatimie. Tu odbyła się msza koncelebrowana z udziałem sześciu biskupów pod przewodnictwem ordynariusza diecezji Leiria-Fatima, Serafima Ferreiry da Silvy.
Według relacji trojga pastuszków, pierwsze z serii objawień nastąpiło 13 maja 1917 roku. Kościół oparł się na relacjach Łucji, która opowiedziała, jak Maryja poleciła im się modlić i odmawiać różaniec.
Od siostry Łucji pochodzi również relacja dotycząca słów Najświętszej Panienki, które określane są jako trzy tajemnice fatimskie. Dotyczą zakończenia I wojny światowej, przedwczesnej śmierci jej dwojga kuzynów i zamachu na papieża Jana Pawła II na placu Św. Piotra w dniu 13 maja 1981 roku, dokładnie w rocznicę pierwszego objawienia fatimskiego.
W rok po zamachu polski papież odbył pielgrzymkę do Matki Boskiej Fatimskiej, aby podziękować za swe cudowne ocalenie.
Francisco i Jacinta, kuzyni Łucji, zmarli w 1919 i 1920 r. Ona sama w 1946 roku postanowiła wstąpić do zakonu. Urodzona 22 marca 1907 roku w Aljustrel, wiosce nieopodal Fatimy, do karmelitanek wstąpiła w 1948 roku i tylko kilka razy opuściła mury klasztoru w Coimbrze, m.in. aby opowiedzieć papieżowi o treści ostatniej z tajemnic.
Obecnie rośnie liczba wiernych, którzy występują o wyniesienie siostry Łucji na ołtarze wraz z jej dwojgiem kuzynów, beatyfikowanych przez Jana Pawła II 13 maja 2000 roku.
