Trasa Via Baltica nadal przez Łomżę

Wariantem rekomendowanym przez SW w raporcie, którego wykonanie zleciła Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) jest wariant 42, przebiegający przez Suwałki, Ełk i Łomżę, Ostrów Mazowiecką, do Warszawy. Obecnie SW analizuje cztery warianty, z czego trzy przebiegające przez Łomżę, a tylko jeden przez Białystok.

Spotkania konsultacyjne odbyły się m.in. w Białymstoku, Łomży, Pułtusku, Ełku i Suwałkach. Udział w nich wzięło łącznie 412 osób: najwięcej w Łomży (135), a najmniej w Ostrowi Mazowieckiej (18 osób). Uczestnikami spotkań byli przede wszystkim mieszkańcy oraz przedstawiciele sektora publicznego. Najmniej licznie, w ocenie ekspertów SW reprezentowane były organizacje pozarządowe.

"Podczas wszystkich spotkań zwracano uwagę na kluczowe znaczenie trasy dla rozwoju gospodarczego obszaru w jej otoczeniu. W trakcie każdego spotkania podkreślano (przedstawiciele samorządów lokalnych i sektora biznesu), że poprowadzenie trasy wariantem omijającym obszar spowoduje "wykluczenie komunikacyjne" lub "marginalizację" danego obszaru" - napisano w raporcie.

Według ekspertów z firmy SW, poparcie dla danego wariantu było ściśle skorelowane z miejscem zamieszkania grup, które uczestniczyły w konsultacjach. I tak np. wariant przebiegający przez Białystok najlepiej oceniali mieszkańcy powiatu białostockiego. Opinie zbierane były też drogą mailową. Ankiety przygotowane przez SW wypełniło 4615 osób, w tym najwięcej mieszkańców powiatu łomżyńskiego (35,21 proc.). Najsłabiej reprezentowaną grupą były media (1,8 proc.).

W raporcie zwrócono też uwagę na to, że wybór wariantu innego niż ten przebiegający przez Białystok spowoduje konieczność zmiany Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 2004 r. w sprawie sieci autostrad i dróg ekspresowych oraz zmiany przebiegu transeuropejskiego korytarza transportowego nr I, gdzie trasa Via Baltica przebiega przez stolicę województwa podlaskiego.

Eksperci podkreślili, że szczególnym przypadkiem jest obwodnica Augustowa, ponieważ ostateczna decyzja o jej przebiegu i przekroju powinna być dostosowana do wybranego wariantu. Zwrócili też uwagę na fakt, że przy wyborze wariantu 42, rekomendowanego przez zespół autorski, konieczna będzie budowa trasy ekspresowej na odcinku Warszawa - Białystok (Białystok - Stare Jeżewo do roku 2020, Ostrołęka - Zambrów do roku 2030 i Zambrów-Stare Jeżewo po roku 2030).

Jak poinformował rzecznik prasowy GDDKiA, Andrzej Maciejewski, kompletny dokument opisujący strategię rozwoju I Paneuropejskiego Korytarza Transportowego, uwzględniający uwagi i postulaty zgłoszone w trakcie konsultacji społecznych, jak również prognozę oddziaływania na środowisko SW przekaże do GDDKiA 11 lipca.

Po tym terminie materiały zostaną przesłane o zaopiniowania ministrowi środowiska oraz Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu, a następnie przekazane do rządu, który podejmie ostateczną decyzję o przebiegu trasy Via Baltica w północno-wschodniej Polsce.

Początkowo było 40 wariantów przebiegu trasy na odcinku Budzisko - Warszawa. Teraz Scott Wilson analizuje cztery, z czego trzy przebiegające przez Łomżę, a jeden - przez Białystok.

Trzy warianty poprowadzenia tej drogi biegną z Warszawy do Ostrowi Mazowieckiej, potem rozgałęziają się. Jeden z nich (nr 1) ma przebiegać do Białegostoku, a stamtąd do Augustowa i potem do Suwałk. Najkrótszy jest wariant 42, również wytyczony z Warszawy do Ostrowi Mazowieckiej i do Suwałk. Trzecia propozycja (42a) jest nieco dłuższa od 42. Różni się tym, że z Ostrowi Mazowieckiej skręca do Ostrołęki. Ostatnie rozwiązanie (43) to poprowadzenie drogi z Warszawy do Ostrołęki, na zachód od Ostrowi Mazowieckiej. Na krótkim odcinku w tej wersji trasa pokrywałaby się z propozycją 42a, a potem - do Suwałk - również z 42.

Odcinek z Suwałk do granicznego Budziska jest wspólny dla wszystkich czterech propozycji. Via Baltica ma połączyć Warszawę z Helsinkami.