"Taki sposób odsłaniania tablicy sięga czasów PRL"

- Z jednej strony można powiedzieć, że odsłanianie tablicy dotyczącej jakiegoś dramatycznego wydarzenia w taki sposób, jaki został przyjęty przez kancelarię prezydenta, jest wzorcem mało pochlebnym, sięgającym czasów Polski ludowej (...). Z drugiej nie można winić władzy w bezdyskusyjny sposób za to, że do tego typu gestu się posunęła - powiedział prof. Konarski.

- Wcześniej miała miejsce gorsząca sytuacja w postaci minibitwy i wzajemnego obrzucania się inwektywami, które pokazywały, że także ta strona, która nazywa siebie obrońcami krzyża, w istocie nie demonstruje chrześcijańskiego miłosierdzia, tylko jest niezwykle zapiekła i zawzięta w demonstrowaniu swoich poglądów - podkreślił.

3 sierpnia zgromadzeni na Krakowskim Przedmieściu ludzie uniemożliwili zaplanowane na ten dzień przeniesienie do kościoła św. Anny krzyża stojącego przed Pałacem Prezydenckim. Rezygnację z przeniesienia krzyża poprzedziły przepychanki, okrzyki i dyskusje przeciwników jego przeniesienia z przybyłymi na miejsce duchownymi i harcerzami.

Jak ocenił prof. Konarski, odsłonięcie tablicy na Pałacu Prezydenckim bez wcześniejszego podania terminu uroczystości "miało charakter prewencyjny, które poprzez celowo zaplanowany efekt zaskoczenia miało uniemożliwić powtórzenie tego fatalnego scenariusza".

- Z tego względu można powiedzieć, że władza wyciągnęła wnioski, ale z oczywistych powodów będą one traktowane jako arogancki sposób zachowania - dodał.

Na tablicy, którą zawieszono w czwartek na Pałacu Prezydenckim, znajduje się napis: "W tym miejscu w dniach żałoby po katastrofie smoleńskiej, w której zginęło 96 osób, wśród nich prezydent Lech Kaczyński z żoną i były prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, obok krzyża postawionego przez harcerzy gromadzili się licznie Polacy zjednoczeni bólem i troską o losy państwa".

Komentując treść napisu, prof. Konarski ocenił, że "tablica ma upamiętnić fakt oddawania hołdu osobom zmarłym w katastrofie".

- Z tego względu przypomnienie nam i następnym pokoleniom tego faktu jest formą, która mnie osobiście zadowala. Zgadzam się z opinią, że pomniki zwykle stawia się tam, gdzie miała miejsce konkretna katastrofa czy inne dramatyczne wydarzenie. W tym wypadku jest to oczywiście rzeczą trudną lub niemożliwą - dodał.

Zaznaczył, że w jego ocenie przed Pałacem Prezydenckim nie powinien zostać wzniesiony żaden monumentalny pomnik. - Bardzo dobrą formą upamiętnienia faktu śmierci pary prezydenckiej i innych polityków byłoby zbudowanie pomnika żywego - szpitala, domu dziecka, szkoły czy domu kultury, który byłby jakąś formą przypomnienia tego, czym np. zajmowała się pani prezydentowa - powiedział politolog.

Podkreślił przy tym, że dobrym sposobem upamiętnienia ofiar katastrofy smoleńskiej byłoby także odsłonięcie tablicy z ich nazwiskami we wnętrzu Pałacu Prezydenckiego. - Byłoby to formą upamiętnienia faktu, że w tym miejscu mieszkał gospodarz Pałacu Prezydenckiego, który w tragiczny sposób zginął wraz z innymi ważnymi osobami polskiego świata publicznego - powiedział.

W jego ocenie podjęcie decyzji o odsłonięciu takiej właśnie tablicy mogłoby zapobiec ostrej krytyce. - Każda władza powinna działać w taki sposób, żeby niekiedy wyprzedzić swoich krytyków. Gdybym był na miejscu grupy przywódczej w PO jako partii rządzącej, starałbym się nadać moim działaniom coś, co byłoby formą wyprzedzania potencjalnej krytyki w najbliższym czasie - dodał.