Strajk sparaliżował komunikację we Francji

W całym kraju kursowało tylko 20-25% pociągów, ale to i tak więcej niż podczas poprzedniego strajku 18 października, kiedy jeździło jedynie 5-10% taboru kolejowego.

W Paryżu ruch był poważnie zakłócony: kursował co piąty pociąg metra, jedynie 15% autobusów, a połączenie przedmieść z Paryżem było bardzo słabe.

Jak twierdzą jednak przedstawiciele komunikacji miejskiej było "lepiej, niż przewidywano".

Jednocześnie w obrębie dużych miast na drogach zanotowano wiele korków; wyliczono, że łącznie w całym kraju samochody stały w korkach mających około 300 kilometrów długości, z czego dwie trzecie w regionie paryskim.

Wielu Francuzów, od kilku dni przygotowanych na "czarną środę", do pracy wybrało się tego dnia na rowerze bądź pieszo; inni zamieszkali w hotelach, w kilka osób jechali jednym samochodem lub autostopem.

Sieć państwowych kolei SNCF poinformowała, że "dużych zakłóceń" w ruchu kolejowym należy spodziewać się w czwartek i "najprawdopodobniej również w weekend"; "normalnie" zaś będą kursowały w tych dniach pociągi europejskie Eurostar i na linii Thalys.

Do strajku przystąpili również pracownicy firm energetycznych i gazowych EdF i GdF. Zapowiedzieli, że odetną prąd w biurach rządzącej we Francji partii Unii na rzecz Ruchu Ludowego (UMP) i przeprowadzą akcje pod kryptonimem "Robin Hood", polegające na przywracaniu prądu w gospodarstwach, których nie stać na płacenie rachunków. Pracownicy najbardziej renomowanego teatru Francji Comedie Francaise i Opery Narodowej odwołali przedstawienia.

Strajki są odpowiedzią sektora transportu publicznego na planowane przez prezydenta Nicolasa Sarkozy'ego ograniczenie przywilejów emerytalnych dla m.in.: pracowników kolei SNCF, sieci transportu RATP w regionie paryskim, głównego francuskiego producenta energii elektrycznej Edf, producenta gazu GdF, górników, senatorów, parlamentarzystów oraz pracowników Teatru Narodowego i Opery Paryskiej.

Pracownicy kolei mogą przechodzić na emeryturę po przepracowaniu 37,5 lat, pracownicy państwowi - 39,5, a w sektorze prywatnym - po 40 latach. Zachowanie tych przywilejów będzie w tym roku kosztowało francuskie państwo niemal 5 mld euro.

We wtorek szef centrali związkowej CGT Bernard Tribault zaproponował ministrowi pracy Xavierowi Bertrandowi zorganizowanie negocjacji z zarządami przedsiębiorstw i przedstawicielami administracji państwowej na temat świadczeń emerytalnych w każdej z branży z osobna, a nie - jak do tej pory domagało się CGT - ogólnych negocjacji na ten temat.

Dwie inne centrale Unsa i CFDT przyłączyły się do tej propozycji.

Szef resortu pracy spotyka się ze związkowcami.

Premier Francois Fillon wyraził zadowolenie z faktu, że centrale, które do tej pory nie chciały w ten sposób prowadzić negocjacji, zdecydowały się na to.