Sokrat Janowicz laureatem nagrody im. Drawicza

Sokrat Janowicz urodził się w 1936 roku. Jest absolwentem filologii polskiej i białoruskiej. Jest także działaczem mniejszości białoruskiej w Polsce i przewodniczącym Białoruskiego Zjednoczenia Narodowego, założonego w 1990 roku w Białymstoku.

Janowicz jest także współzałożycielem Białoruskiego Stowarzyszenia Literackiego Białowieża oraz stowarzyszenia Villa Sokrates. W Polsce ukazały się jego miniatury prozą "Zapomnieliska" (w 1978 roku), "zbiory opowiadań "Wielkie miasto Białystok" ( w 1973 roku), "Srebrny jeżdziec (w 1984 roku), powieść "Ściana" (w 1979 roku), eseje "Białoruś, Białoruś" ( w 1987 roku) oraz szkice literackie "Dolina pełna losu" ( w 1993 roku).

Nagroda imienia Andrzeja Drawicza jest przyznawana od 2000 roku. Pomysłodawcą jej utworzenia był prezydent Aleksander Kwaśniewski, a ustanowiła ją Fundacja Semper Polonia w 1999 roku.

Nagroda jest przyznawana osobom wnoszącym istotny wkład w pomnażanie roli i znaczenia polskiego dziedzictwa w świecie, a szczególnie za kształtowanie naszych partnerskich kontaktów z innymi narodami w duchu tolerancji, poszanowania odmienności i wzajemnego zrozumienia. Wyróżnienie jest wyrazem uznania i podziękowania za promowanie osiągnięć Polski, a także zacieśnianie więzi z innymi narodami oraz Polonii z Macierzą. Kandydaci do nagrody są nominowani przez polskich ambasadorów.

Nagrodę po raz pierwszy przyznano w 2000 roku. Otrzymał ją Milo Andstadt, holenderski publicysta polskiego pochodzenia. W 1987 roku wydał zbiór szkiców "Polacy i Żydzi", ukazujący historię i realia stosunków polsko-żydowskich. Jest to jedna z niewielu tego typu publikacji jaka ukazała się w Holandii. Dwa lata temu nagrodą wyróżniono brytyjskiego historyka Normana Daviesa. W ubiegłym roku laureatem został Stanisław Świacki, tłumacz literatury polskiej w Rosji.

Fundacja Semper Polonia, która ustanowiła nagrodę im. Andrzeja Drawicza powstała w 1997 roku. Patronat honorowy nad nią objął prezydent Aleksander Kwaśniewski. Celem Fundacji jest pomoc środowiskom polonijnym na świecie, budowanie polskiego lobby na arenie międzynarodowej, promowanie polskich i polonijnych osiągnięć w różnych dziedzinach życia, w tym kulturalnych, naukowych i gospodarczych. Pierwszym przewodniczącym Rady Programowej Fundacji został Andrzej Drawicz, zmarły w 1997 roku znawca literatury rosyjskiej, eseista i tłumacz.