Śmierć jak kromka chleba
LPR chce, ażeby Sejm na powakacyjnym posiedzeniu zajął się nowelizacją kodeksu karnego, wprowadzając karę śmierci za zabójstwo nieletnich na tle seksualnym. Prezydent Lech Kaczyński, poprzez swojego sekretarza stanu w Kancelarii, zaprzecza sugestiom, że składał propozycję przywrócenia kary śmierci. Rada Europy jest oburzona i apeluje o wycofanie propozycji. Jedno jest pewne – kwestia kary śmierci powróciła na wokandę.
Nie znam rozpaczy rodzica, którego dziecko zostało uprowadzone, zgwałcone i zamordowane przez pedofila. Słuchając oskarżeń wobec Marc Dutroux, trudno uwierzyć, że człowiek jest zdolny do takiego bestialstwa. Koszmar po utracie dziecka, w oczywisty sposób rodzi nienawiść do oprawcy, chęć zemsty włącza kodeks Hammurabiego i maksymę „Oko za oko” – nie można tego podważać. Wszyscy współczują ofierze, chcąc zlinczować sprawcę – to wszystko jest zrozumiałe. Nie można natomiast przejść obojętnie, kiedy cała tragedia ma zostać przekształcona w cyniczną walkę o słupki poparcia przed kolejnymi wyborami.
"Trzeba zrobić wszystko"
Tak powiedział wicepremier Andrzej Lepper, zapytany co należy zrobić, ażeby przekonać UE do wprowadzenia kary śmierci. Dość sielankowa wizja – jeśli można tak to ująć – po podpisaniu Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, każde z krajów Wspólnoty zobowiązało się, że kara śmierci nigdy nie zagości w kodeksie karnym. Rada Europy, instytucja równie rozległa (46 członków), co i bezsilna, jednym ze swoich sztandarów uczyniła zniesienie kary śmierci.
Polska jest krajem, gdzie kara śmierci ma zupełnie inne znaczenie, niż np. w Anglii. Po latach okupacji oraz komunistycznego reżimu, egzekucja na skazańcu nie byłaby „zwyczajną” (jeśli można w ogóle użyć takiego określenia) egzekucją – wystarczająco wielu niewinnych ludzi zamordowali kolejni kaci. Właśnie dlatego, kary śmierci nie wykonuje się w Polsce od 1988 roku. LPR postanowiła stanąć okoniem wobec Rady Europy, UE i Kościoła katolickiego. W sam raz na jesień.
Forpoczta Europy
„Jej przywrócenie byłoby w całkowitej niezgodności z członkostwem w naszej organizacji” – powiedział przewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy Rene van der Linden (przed rokiem 2000, funkcję tę pełnił, dzisiejszy eurodeputowany z ramienia PiS Marcin Libicki). Także i Kościół ma wyraźnie stanowisko w tej kwestii. Pomimo tego, przeciętny wyborca był, i jest, za metodą Hammurabiego. Niezależnie od tego, czy chodzi do kościoła, czy nie. Tak oto rodzi się doskonały sposób na przyciągnięcie uwagi elektoratu. LPR zapowiedziała zbieranie podpisów pod wnioskiem o referendum w sprawie wprowadzenia kary śmierci. Każde morderstwo dziecka poniżej 15. roku życia na tle seksualnym prowadziłoby do kary śmierci (nie wiadomo, w jaki sposób by ją przeprowadzano). Minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro nigdy nie ukrywał, że był zwolennikiem kary śmierci – na razie jednak wstrzymuje się on od komentarza.
Prezydent – zapytany o celowość kary śmierci – odpowiedział: „W Europie należy dyskutować o tym, myślę, że Europa pod tym względem zmieni z czasem swoją opinię. Europejska cywilizacja ma drogi, które prowadzą nas w przyszłość, ale ma też ślepe uliczki. To jest jedna z nich - podkreślił prezydent”. Czyżby Polacy planowali stać się forpocztą walki o przywrócenie kary śmierci.
W ten oto sposób powróci doktrynalna debata między humanizmem europejskim a zachowawczym, antyliberalnym światopoglądem. Po raz kolejny podane zostaną przykłady USA – jedni będą pokazywać, że kara śmierci zapewnia spadek przestępstw, inni udowodnią, że część skazanych na śmierć była niewinna. Ten dyskurs może trwać długo – w końcu na tym polega demokracja. Jednak jak rozwiążemy podstawowy problem? – państwo członkowskie UE nie może wprowadzić w swoim kraju kary śmierci.
Oby w całej debacie, nie wytoczono dział w postaci poszkodowanych rodzin i samych dzieci. Czy – w imię politycznej walki – konieczne jest ponowne przeżywanie przez nich koszmaru pedofilii?
Łukasz Kujawa