Siedem lat za zabójstwo 8‑letniej Oli

Sąd uznał winę oskarżonego, ale zmienił kwalifikację czynu na nieumyślne spowodowanie śmierci dziecka i za to skazał B. na pięć lat więzienia. Jednocześnie sąd uznał, że mężczyzna znieważył zwłoki dziewczynki paląc je w parniku. Za ten czyn Robert B. został skazany na dwa lata więzienia - łącznie na siedem lat pozbawienia wolności. Na poczet kary zaliczył skazanemu okres aresztu, w którym B. przebywa od kwietnia 2003 roku.

Zarówno prokurator, jak i obrońca, nie wykluczają wniesienia apelacji. Od wyroku odwoływać się natomiast będzie ojciec dziewczynki, który był w tej sprawie oskarżycielem posiłkowym. Jego zdaniem, jeśli B. jest winny, to powinien dostać dożywocie.

Ola zaginęła w czerwcu 2002 roku w miejscowości Biadaszki w Łódzkiem. Po lekcjach w szkole dziewczynka zostawiła tornister u znajomych i poszła bawić się z dziećmi. Później miała wrócić po tornister i pojechać autobusem do domu. Nie dotarła jednak ani do znajomych, ani do domu. Poszukiwania Oli trwały kilka dni. Brało w nich udział kilkuset policjantów i strażaków z psami oraz mieszkańcy okolicznych miejscowości.

Niemal rok od zaginięcia dziewczynki policja zatrzymała podejrzanego o dokonanie zbrodni mieszkańca Biadaszek Roberta B., znajomego rodziców dziecka. Do jego zatrzymania przyczyniło się badanie tzw. wykrywaczem kłamstw.

Podczas wizji lokalnej na terenie jego posesji mężczyzna wskazał miejsce, w którym początkowo zakopał ciało dziewczynki. Do tego miejsca doprowadził również policyjny pies. Znaleziono tam ludzkie włosy z fragmentem skóry i spinkę Oli. Specjalistyczne badania DNA potwierdziły, że były to włosy dziewczynki.

Według prokuratury, mężczyzna udusił dziewczynkę i zakopał ciało na polu. Po kilku dniach próbował spalić ciało dziecka. Gdy próba się nie powiodła, przewiózł ciało na taczce i spalił je w parowniku na terenie swojej posesji.

W trakcie śledztwa Robert B. kilkakrotnie zmieniał wyjaśnienia; to przyznawał się do uduszenia dziewczynki, to utrzymywał, że Ola zginęła przypadkowo, uderzona przez niego grabiami, lub że spadł na nią w stodole worek. Badający mężczyznę biegli psychiatrzy stwierdzili, że był on w pełni poczytalny w chwili popełniania zbrodni. Wskazali u niego zahamowania w sferze seksualnej i skłonności do pedofilii. Według prokuratury, do zbrodni jednak nie doszło na tle seksualnym.

Przed sądem Robert B. zaprzeczył, że zabił Olę. Jak twierdził został on w całą tę sprawę wrobiony przez policję. Obrońca B. wnioskowała o uniewinnienie, bo - jej zdaniem - żaden ze zgromadzonych materiałów dowodów nie wskazywał jej klienta na mordercę. Z kolei prokurator domagał się dla oskarżonego kary dożywotniego więzienia, bo - jego zdaniem - żaden normalny człowiek "nie wymyśliłby tak makabrycznej historii".