Sawicki: media milczą o kryzysie w rolnictwie

Marek Sawicki: Zanim odniosę się do pana prezydenta, to chcę podziękować mediom - i tym publicznym, i tym komercyjnym - za bardzo szeroką piątkową i weekendową relację z debaty o sytuacji w rolnictwie. W piątek trwała ona kilka godzin w sejmie i o dziwo już w programach informacyjnych po południu, a w sobotę w ogóle nie było żadnej wzmianki, żadnej informacji, więc kiedy mamy sytuację kryzysu bankowego i są problemy z pieniędzmi, to, oczywiście, awantura medialna jest codziennie, natomiast kiedy mówimy o trudnej sytuacji w rolnictwie, o spadających dochodach rolników, wtedy ta informacja w ogóle nie przebija się przez media i to jest smutne.

- Natomiast, panie redaktorze, wracając do tej sytuacji, ona jest troszkę żenująca, dlatego że mam wrażenie, iż w kancelarii pana prezydenta w tej chwili jest dość dużo urzędników, pewnie nie do końca mają się czym zająć i stąd wyszukują kolejnych zadań dla pana prezydenta. Rada Europejska to są sprawy gospodarcze, to są sprawy tradycyjnie w Polsce... i konstytucyjnie, i tradycyjnie przypisane rządowi i nie ma potrzeby angażować autorytetu pana prezydenta, jego urzędu, żeby w sprawach bieżącej polityki gospodarczej zajmował głos.

- Panie redaktorze, nie chcę uczestniczyć w tej żenującej dyskusji, dlatego że oprócz pilotów wczoraj pojawiały się informacje o sygnałach chęci rozmowy pana prezydenta z panem premierem, później dowiadujemy się, że zaproszenia na takie rozmowy jeszcze pan premier nie dostał. Jest to naprawdę niepotrzebne i wydaje mi się, że dla dobra obu tych urzędów - i pana prezydenta, i pana premiera – jako minister konstytucyjny ja w tej dyskusji uczestniczyć nie chcę.

- O, bardzo się cieszę.

- No więc właśnie kryzysowi finansowemu, a nie kryzysowi w rolnictwie. I to jest znów ciekawa rzecz, bo w mojej ocenie ten liberalny świat, który miał się opierać na wolności gospodarczej i na swobodnym przepływie kapitału, widać wyraźnie, że zaczyna się poważnie chwiać. I w sytuacji, kiedy mamy do czynienia z konieczną pomocą dla niektórych sektorów gospodarki, wtedy ortodoksyjnie właśnie świat liberalny mówi, że gospodarka się musi samoregulować. Natomiast w momencie, kiedy ktoś nabroi w jednym czy w trzech bankach, okazuje się, że już ci sami liberałowie nie mówią, że to powinno się samo regulować, tylko rzeczywiście trzeba włączać ogromne instrumenty, łącznie z próbą nacjonalizacji banków, po to, żeby ratować większe, mniejsze portfele.