Rok 2012 Rokiem Korczaka, Kraszewskiego czy ks. Skargi?
Kluby parlamentarne opowiedziały się za ustanowieniem roku 2012 Rokiem Janusza Korczaka, Józefa Ignacego Kraszewskiego i ks. Piotra Skargi. Trzy projekty uchwał przygotowała Sejmowa Komisja Kultury i Środków Przekazu. Głosowania nad trzema projektami uchwał odbędą się w Sejmie w piątek.
15.09.2011 | aktual.: 15.09.2011 22:32
Z wnioskiem do sejmowej komisji o ustanowienie roku 2012 Rokiem Janusza Korczaka wystąpił rzecznik praw dziecka Marek Michalak. W przyszłym roku przypada 100. rocznica założenia przez Korczaka sierocińca dla dzieci przy ul. Krochmalnej oraz mija 70 lat od śmierci Korczaka w obozie zagłady w Treblince.
- Janusz Korczak był światowej sławy prekursorem działań na rzecz praw dziecka. Traktował dzieci nie tylko jako przedmiot troski ze strony dorosłych. Głosił i realizował w praktyce ideę respektowania praw i interesów dzieci, ich samostanowienia i emancypacji - napisano w projekcie. Podkreślono w nim, że wierność swoim poglądom potwierdził własnym życiem, bowiem wraz ze swoimi wychowankami zginął w komorze gazowej niemieckiego obozu zagłady w Treblince.
Janusz Korczak, właściwie Henryk Goldszmit (1878-1942), wybitny pedagog, działacz na rzecz praw dziecka, lekarz i autor książek dla dzieci, pochodził z zamożnej zasymilowanej rodziny żydowskiej. Był współtwórcą i dyrektorem Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie, który istniał od 1912 do 1942 roku. Napisał jedną z najpopularniejszych powieści dziecięcych "Król Maciuś Pierwszy". Pisał prace pedagogiczne, m.in. "Jak kochać dzieci".
W 2012 roku przypada 200. rocznica urodzin Józefa Ignacego Kraszewskiego - pisarza, publicysty, historyka, wydawcy, dziennikarza, działacza społecznego i politycznego oraz krytyka literackiego. "Jego imponujący dorobek literacki wywarł trwały wpływ na kulturę i literaturę polską oraz twórczość współczesnych mu i późniejszych pokoleń Polaków" - brzmi tekst projektu uchwały.
Józef Ignacy Kraszewski (1812-1887) był najpłodniejszym autorem w historii literatury polskiej, napisał ponad 250 powieści, 25 utworów dramatycznych, kilka zbiorów poetyckich, relacje z podróży. Kraszewski pisał powieści społeczne, obyczajowe, ludowe i historyczne. Jest uznawany za reformatora polskiej powieści, który zaszczepił na gruncie rodzimej literatury wzorce z dzieł realistów europejskich.
W projekcie uchwały o ks. Piotrze Skardze napisano: "Zapisał się na kartach historii jako czołowy polski przedstawiciel kontrreformacji, filantrop oraz ten, który w trosce o ojczyznę miał odwagę nazwać po imieniu największe polskie przywary. Nawoływał do zmian postaw rządzących, do reform, by nie doprowadzić Rzeczypospolitej do upadku". W przyszłym roku przypada 400. rocznica śmierci Piotra Skargi.
Piotr Skarga (1536-1612) był jezuitą, teologiem, kaznodzieją na dworze Zygmunta III Wazy, rektorem Kolegium Jezuitów w Wilnie i pierwszym rektorem Uniwersytetu Wileńskiego. Opowiadał się za wzmocnieniem władzy królewskiej, i ograniczeniem władzy Sejmu. Założył wiele kolegiów jezuickich, m.in. w Połocku, Rydze i Dorpacie. Zajmował się działalnością filantropijną. Gorliwie działał na rzecz zahamowania protestantyzmu i przywrócenia wpływów Kościoła rzymskokatolickiego.
Odnosząc się do projektu uchwały poseł Sylwester Pawłowski (SLD) uznał postać ks. Piotra Skargi za kontrowersyjną. Ocenił, że kaznodzieja był przeciwnikiem tolerancji religijnej. Pawłowski nie wyraził sprzeciwu wobec projektu, polecając posłom jego klubu głosowanie zgodnie z własnym uznaniem.
