Rocznica upadku Powstania Warszawskiego
2 października 1944 roku upadło Powstanie Warszawskie. Po ponad dwumiesięcznych krwawych walkach od 5.00 obowiązywało zawieszenie broni. Do godz. 19.00 Warszawę opuściło około 16 tysięcy mieszkańców.
Przez cały dzień toczyły się pertraktacje polsko-niemieckie w siedzibie generała Ericha von dem Bacha w Ożarowie. O 21.00 ostatecznie ustały działania wojenne w stolicy. W nocy z 2 na 3 października w Ożarowie został formalnie podpisany układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie.
Powstańcy, którzy toczyli nierówną walkę, pod koniec powstania znaleźli się w krytycznej sytuacji - wspomina Wiesław Gniazdowski pseudonim "Wiesiek". Nie było amunicji, brakowało broni, powstańcy byli wyczerpani nie było co jeść. Mieliśmy jeden bochenek chleba na 17 wspomina Wiesław Gniazdowski.
Mimo klęski wielu powstańców wierzyło, że upadek powstania, to jeszcze nie koniec walki.
Sygnatariuszami układu o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie ze strony niemieckiej był generał Erich von dem Bach, zaś ze strony polskiej - pułkownik Kazimierz Iranek-Osmecki "Heller" i podpułkownik Zygmunt Dobrowolski "Zyndram". Ten układ był jedynym przypadkiem w czasie II wojny, kiedy to żołnierze podziemia otrzymali prawa jeńców wojennych.
W wyniku walk podczas Powstania Warszawskiego poległo około 18 tysięcy powstańców i około 180 tysięcy cywilów - wielu z nich Niemcy zamordowali. Żołnierzy niemieckich poległo około 10 tysięcy.