Przeszczep - drugie życie
W tarnowskich szpitalach ludzie nieustannie czekają na transplantacje organów. Przeszczep to dla nich niejednokrotnie jedyna szansa na to, aby żyć. Niestety, kiedy lekarze zwracają się do rodziny tragicznie zmarłego z pytaniem, czy mogą pobrać wątrobę, nerki czy serce, napotykają na duży opór i zazwyczaj słyszą zdecydowane: "nie".
W minioną niedzielę z kościelnych ambon odczytano list, w którym biskupi polscy zachęcali wiernych, aby deklarowali wolę przekazywania po śmierci swoich narządów do przeszczepów. "Decyzja oddania własnego narządu, czy zgoda na pobranie organów ciała bliskiej osoby nie jest łatwa. Jednak od tej decyzji często zależy uratowanie czyjegoś życia" - piszą biskupi przywołując m.in. słowa Jana Pawła II, że "należy zaszczepić w sercach ludzi, zwłaszcza młodych, szczere i głębokie przekonanie, że świat potrzebuje braterskiej miłości, której wyrazem może być decyzja o darowaniu narządów".
Jak przyznaje Marek Skura, ordynator oddziału kardiologicznego w szpitalu im. św. Łukasza, na transplantację czekają setki chorych. Decyzja o przeszczepie zapada niespodziewanie. Nie jest to typowa kolejka. O tym, kto jako pierwszy skorzysta z tego niezwykłego daru życia decyduje między innymi zgodność tkankowa dawcy i biorcy - wyjaśnia ordynator. Najlepsze organy do przeszczepów pochodzą od ludzi młodych i zdrowych - przeważnie ofiar tragicznych wypadków. Rodzina najczęściej jest w dużym szoku i jeśli zmarły przed śmiercią sam nie wyraził takiej woli, niechętnie zgadzają się na pobranie jego organów.
Ordynator przyznaje, że możliwości przeprowadzenia transplantacji są wciąż mocno ograniczone. Nie każdy nosi bowiem przy sobie podpisaną własnoręcznie deklarację, że w razie śmierci jego narządy mogą być przekazane innym. Rozwiązaniem byłoby powołanie centralnego rejestru potencjalnych dawców, w którym każdy mógłby umieścić swoje dane. (pach)