Wojciech W. i jego partnerka mieli odpowiadać pod zarzutem zatrzymania dziecka wbrew woli opiekunów. Prokuratura umorzyła śledztwo po zeznaniach Borysa, udzielonych w asyście psychologa. Jak poinformowała prokurator rejonowa w Słupsku Maria Pawłyna, śledztwo zostało umorzone ze względu na brak znamion przestępstwa. Postanowienie o umorzeniu jest prawomocne.
7-letni Borys zaginął 2 lutego po południu w tzw. starym centrum Ustki. Gdy do wieczora nie wrócił do domu z oddalonego o jakieś 200 m placu zabaw rodzice zawiadomili policję o jego zaginięciu. Natychmiast wszczęto zakrojone na szeroką skalę poszukiwania, w których uczestniczyło 350 policjantów, strażaków, żołnierzy, funkcjonariuszy Straży Granicznej i mieszkańców Ustki. W czasie akcji wykorzystano policyjny śmigłowiec, dwie łodzie patrolowe Straży Pożarnej i Straży Granicznej oraz dwóch psów tropiących.
Dziecko odnaleziono 3 lutego rano, jednak nie w wyniku akcji poszukiwawczej, a dzięki 52-letniemu Wojciechowi W., który dzień wcześniej spotkał zapłakanego Borysa na ulicy i przenocował go ze swoimi dziećmi we własnym mieszkaniu, po czym odprowadził do rodziców.
Ponieważ mężczyzna nie potrafił racjonalnie wytłumaczyć dlaczego przez kilkanaście godzin nie poinformował nikogo o odnalezieniu chłopca, policja po konsultacjach z prokuraturą postawiła mu zagrożony nawet 3 latami więzienia zarzut przetrzymywania małoletniego wbrew woli jego opiekunów. Taki sam zarzut usłyszała jego życiowa partnerka 38-letnia Anna B.
W czasie przesłuchania Wojciech W. wyjaśniał, że nic nie wiedział o nagłośnionych przez media poszukiwaniach, bo nie słuchał radia, ani nie oglądał żadnych programów informacyjnych, a dopiero w niedzielę rano dziecko powiedziało mu gdzie mieszka.
Lekarz, który badał Borysa, nie stwierdził u niego żadnych obrażeń. Para, która przez kilkanaście godzin opiekowała się chłopcem, nie miała dotąd żadnych zatargów z prawem.
