Przemysław Witkowski: Adolf Hitler wraca w wielkim stylu

Te dwie okładki, "Do Rzeczy" i "Najwyższego Czasu", które pokazują fotosik Hitlera to ciekawy zabieg. Jednocześnie pokazują Adolfa, co na prawicy, szczególnie ostatnio, szczególnie środkowoeuropejskiej, jest coraz bardziej nagą prawdę o jej ksenofobicznej esencji. Z drugiej jednak nie mogą tego Adolfa jawnie pochwalić, bo odium społeczne jest wobec tej postaci tak negatywne, że no, nie da się.

Hitler zostaje zapisany do lewicy, a nawet lewactwa, wydzielony z tradycji prawicy, tak, żeby mogła ona spokojnie uprawiać swoją rasistowską, ksenofobiczną i szowinistyczną politykę bez skojarzenia z nazizmem.

Co ciekawe, widać, że stoi za tym poczucie winy, kompleks, kryty tymi okładkami, że jednak najwyraźniej prawicowcy czują, że coś jest nie tak. Że chcą być alt-right, a co chwilę słyszą, że są jednak nazi. Prawica tymi okładkami chce zrzucić z siebie to poczucie winy, że w głębi serca doskonale wiedzą, że zarzuty lewicy wobec nich, że faszyzm, są podstawne.

Gdyby nie były to uzasadnione zarzuty, nie musieliby się tak agresywnie z tego skojarzenia tłumaczyć, próbując, w duchu znanym mi od lat z "kucowni krula Ozjasza", udowodniać, że świnka morska to prawie to samo co delfin, bo przecież nazywa się morska, a konik polny, jak wskazuje nazwa, należy oczywiście do ssaków nieparzystokopytnych.

(Co zabawne, facebookowa Czwórka z Dublina odpowiedziała przeróbką okładki ze Stalinem, co uznaję za znamienne. Niestety, warto pamiętać komu zawdzięczamy, że Adolf walnął samobója, jak mu się już palił Berlin. Obie wersje nie są spoko, więc może warto tym razem zatrzymać sprawy ciupkę wcześniej niż w 1933 roku. Sam Godwin odwołał swoje prawo, zgodnie z którym, kto pierwszy w dyskusji odwoła się do Hitlera/nazizmu przegrywa, więc wiecie, już jest groźnie, już możecie. Adolf zamyka ramy dyskusji, więc trzeba zamknąć ramy dyskusji przed Adolfem. To proste).

Na zdj. Przerobiona przez facebookową "Czwórkę z Dublina" okładka "Do Rzeczy"

Prawica już wie, że odkrywamy ich sekret, kogo noszą w serduszku. Stąd to bicie się w piersi.

Od dawna fantazjują o jedności narodu wobec zdrajców i sprzedawczyków. O równych szeregach. O flagach. O narodowej gospodarce, gdzie Polak Polakowi szefem i bratem. O pieniądzach tak bardzo narodowych, że aż śpiewających hymn. O armii silnej i ludnej. I o kimś wybitnym, kto ma rządzić, a którego myśl sięga poza horyzont. O ojcu rodziny, jaką jest Turcja, Polska, Węgry, który uporządkuje. Nie będzie się cackał. Który im pokaże. I pokaże też tamtym, gdzie ich miejsce. Zrobi w końcu porządek z "Kurdami", "Cyganami", "lewactwem", "pedalstwem" i "lesbami", da pracę i pozwoli bić słabszych, postraszy sąsiadów i da w końcu upragnioną imperialną pozycję. Upragnioną Wielką Polskę, Wielką Turcję, Wielkie Węgry, Wielką Słowację, Wielkie Kosowo, Wielkie Naddniestrze i co tam tylko im się marzy wielkie. Marzą więc właśnie o Führerze. Marzą więc o Adolfie.

Nieważne, ile by razy zaprzeczali, choćby pisali "Hitler lewak" po sto tysięcy razy, widać to super jasno. Świat się faszyzuje. Zaraza idzie od Filipin, przez Turcję po Węgry i Polskę. Trzeba o tym pamiętać i przestać powtarzać mantrę, "w Polsce/Węgrzech/itd. nie ma żadnych faszystów". Są i to masa. Tylko podzieleni i rozsiani po kilku partiach, w tym rządzącej. Trzeba się nimi zająć na poważnie, zanim uzbroimy ich w więcej “Jakubiaków”, którzy chcą ich finansować i więcej czasu antenowego, który dają im liberalni symetryści.

Adolf wraca w wielkim stylu, uważajcie.

*Dr Przemysław Witkowski *(ur 1982), publicysta dziennikarz i poeta; członek zespołu Krytyki Politycznej i polskiej edycji "Le Monde diplomatique". Wydał trzy tomy poezji i tom esejów „Chwała Supermanom. Ideologia w popkulturze". Jego wiersze tłumaczono na angielski, czeski, francuski, słowacki, serbski, ukraiński i węgierski.